سحر خیاط باشی - دکتری روانشناسی عمومی دانشگاه غیرانتفاعی قشم

امروزه مسئله ی سوگ مورد توجه پژوهشگران در دانشگاه های معتبر جهان قرار گرفته است، از دلایل توجه پژوهشگران به این مسئله این است که غالبا سوگ به شکل علت زیربنایی انواع اختلالات روانی و جنسی متجلی می شود. سوگ در کودکان اهمیت ویژه ای دارد به دلیل اینکه اگر به این مساله پرداخته نوشد و به سادگی از کنار ان بگذریم در آینده این کودکان دچار مشکلات بزرگ اجتماعی می شوند. بازی در مانی یکی از روش های درمانی کودکان است که کاربردهای زیادی دارد و یکی از کاربرد آن در سوگ کودکان می باشد. به همین منظور در این مقاله بر آن شدیم تا تاثیر بازی درمانی بر سوگ کودکان را بررسی کنیم. روش تحقیق مقاله حاضر از نوع کتابخانه ای می باشد که با بهره گیری از منابع معتبر و مقالات مرتبط انجام گرفت. در نهایت پس از بررسی های انجام گرفته دریافتیم که بازی درمانی روشی موثر در اصلاح رفتار، توسعه خودپنداره و ارتقاء مهارتهای اجتماعی مناسب می باشد. در واقع درمانگر در جریان بازی درمانی با ایجاد یک شبکه ارتباطی پویا با کودک فرصت کشف، ابراز و درک بهتر افکار و احساسات را برای آنها مهیا می سازد. دریافت چنین خدماتی از سوی کودکان اغلب برای والدین هزینه بر می باشد. بازی زبان کودک است که در آن خود واقعیش را صرف نظراز هر گونه محدودیتی بروز می دهد. ذات بازی توام با لذت است و این اولین خاصیت درمانگری بازی است که کودک دارای اختلال را در گیر یک فعالیت لذت بخش می کند که احساس شادی و نشاط در کودک ایجاد می کند. این لذت کودک را ترغیب به ادامه درمان می نماید و فرصتی به درمانگر می دهد که درمان را تا به نتیجه رسیدن ادامه دهد.

بازی درمانی، سوگ، کودکان