آرش گورابجیری پور - آزاد اسلامی واحد میانه
محسن مباشری - شاهرود

منطقه اکتشافی ماهور، یک سیستم پلی متال مس، روی و نقره است. کانی سازی در ماهور به دو صورت رگه ای و انتشاری نمود دارد. این منطقه در بلوک لوت و در غرب دهسلم واقع است. سنگ شناسی منطقه ماهور مشتمل بر بازالت، آندزیت، داسیت، ریولیت و آذرآوریهاست. این مجموعه در ائوسن پایانی – الیگوسن زیرین مورد هجمه توده هایی با ترکیب دیوریت تا کوارتز دیوریت قرار گرفته است. زون های دگرسانی در منطقه شامل آرژیلیک، سیلیسی، کوارتز- سریسیت- پیریت، کلریتی و پروپیلیتیک است. میزبان رگه های معدنی رخنمون یافته در کانسار ماهور سنگهای با ترکیب داسیتی است، که روندی شمالی – جنوبی دارند. رگه های کانی سازی با روند NNE-SSW و شیب ۸۵ تا ۹۰ درجه دیده می شوند. کانیهای اولیه شامل پیریت، کالکوپیریت، اسفالریت، گالن، تتراهدریت، کوارتز و کانیهای ثانویه مالاکیت، آتاکامیت، آزوریت و گوتیت است. ناهنجاریهای بالایی از عناصر مس (تا ppm ۶۰۴۱۷)، روی (تا ppm ۲۵۰۴۳۸) و نقره (تا ppm ۱۹۸۸) در محدوده مورد مطالعه نمود دارد. برداشتهای IP/RS به منظور تعیین موقعیت و گسترش کانی سازی سولفیدی و اکسیدی در عمق انجام شد. خط مبنای مطالعات ژئوفیزیکی شمال شرق- جنوب غرب (N ۷˚ E) هم روند با رگه معدنی و پروفیل ها عمود بر این روند طراحی شده اند. مقدار شارژابیلیته به msce۴۰ می رسد که حاکی از وجود سولفید و کانیهای فلزات پایه در منطقه است. در کانسار ماهور دو زون مقاومت ویژه بالا و کم قابل تشخیص است. زون مقاومت ویژه بالا تا ohm.m۳۵۰ در شبه مقاطع، مرتبط با زونهای کمتر خردشده است. زون دارای مقاومت ویژه کمتر در ارتباط با زونهای به شدت خرد شده می باشد. به طور کلی برداشتهای شارژابیلیته در منطقه ماهور وجود دو زون نا هنجاری در شمال شرق و دیگری در جنوب غرب محدوده را به وضوح نشان می دهد. ۶ گمانه حفر شده در محل نا هنجاری معرفی شده مطالعه و در فواصل ۱ متری از مغزه ها نمونه ژئوشیمیایی اخذ گردید. بیشترین ناهنجاریها همراه با آلتراسیون کوارتز- سرسیت- پیریت، سیلیسی، کلریت و مناطق با گسترش شدید اکسیدهای آهن ثانویه است.

شارژابیلیته, مقاومت ویژه, چاه نگاری, ماهور, بلوک لوت