پریسا قصابزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی، گروه معماری، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس، ایران
حدیثه کامران کسمایی - عضو هیئت علمی تمام وقت، گروه معماری، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس، ایران

معماری بومی یا اقلیمی حاصل همزیستی انسان و طبیعت پیرامونش است. نیاز ابتدایی شکل گیری خانه باعث ایجاد حریمخصوصی برای ساکنین میشود و این امر باعث تقابل سازنده ای بین بنا و اقلیم می گردد. معماری بومی با توجه به پشتوانه سالها تجربه در بوم خود، همساز و همگام با اقلیم، محیط و فرهنگ شکل می گیرد؛ اما امروزه با توجه به هجوم معماری های غیرمحلی، این خطر وجود دارد که معماری های بومی هر منطقه به مرور حذف و یا فراموش شوند. بناهای مسکونی بومی گیلان،واقع در شمال ایران، را میتوان همچون موجودات زنده ای تصورکرد که بیانگر قرن ها، استفاده بهینه از مصالح، روش هایساخت و ملاحظات اقلیم میباشند. تحقیق حاضر با تکیه بر مطالعات اسنادی و گردآوری و بررسی یافته هایی درباره سکونتگاه های شمال ایران، نیازهای مردمانشان و و ویژگی های اقلیم شناسی آن منطقه و همچنین به اصول توصیف و الگویمعماری داخلی بناهای مسکونی گیلان پرداخته شده است. در پایان، این نتایج حاصل شده است که معماری اقلیمی یکی ازعناصر اصلی در طراحی داخلی مساکن گیلان می باشد که مورد مطالعه قرار گرفته است و نتایج حاصل از آن در بخش نتیجهگیری ذکر شده است.

معتدل و مرطوب، اقلیم، طراحی داخلی، مساکن گیلان