مصادیق حقوق شهروندی در آیین دادرسی اسلام و ایران

بررسی تاریخی، جامعه شناسی و دینی نشان می دهد که اعتقاد به وجود پاره ای حقوق طبیعی و فطری برای بشر وجود داشته و قدمتیبه درازای عمر انسان دارد. این موضوع در دین مبین اسلام و فقه اسلامی نیز به صورت مبسوط اشاره شده و با توجه به اینکه حقوقموضوعه ایران نیز متاثر از اسلام و فقه اسلامی است، این مسئله در قوانین ایران نیز انعکاس یافته است. از اینرو پژوهش حاضردرصدد بررسی مصادیق حقوق شهروندی در آیین دادرسی در فقه اسلامی و حقوق موضوعه ایران است. از این منظر پس از بسطفضای مفهومی موضوع، به بررسی حقوق شهروندی و مصادیق آن خاصه از منظر دادرسی پرداخته می شود. مطابق با مستنداتموضوعی ارائه شده در این پژوهش، روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، کتابخانه ایمی باشد. آنچه ضرورت و اهمیت این مقاله را نشان می دهد این است که بررسی حقوق شهروندی در نظام کیفری ایران و فقهاسلامی می تواند جنبه های دادرسی حقوق شهروندی را برجسته ساخته و متناسب با این مصادیق و جنبه ها در جهت برطرف نمودنضعف های آیین دادرسی در حقوق ایران تلاش نماید. نتیجه حاصل شده این است که در مقایسه مصادیق حقوق شهروندی ازمنظر دادرسی تفاوت چندانی میان فقه اسلامی و قانون موضوعه ایران وجود ندارد؛ اما در حوزه تعیین مصادیق حقوق ایران از فقهاسلامی تاثیر پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

آیین دادرسی ، حقوق شهروندی ، فقه اسلامی ، حقوق موضوعه ایران