محمدهادی یداله پور - دانشیار معارف اسلامی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، گروه آموزشی عمومی،بابل، ایران
محمود تنها - دانشجوی دکترای علوم قرآن و حدیث، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
حمید محمدقاسمی - دانشیار علوم قرآن و حدیث، دانشگاه آزاد اسلامی ساری، گروه علوم قرآن و حدیث، ساری، ایران

دعا یکی از زیباترین آموزه های قرآنی است که در تمام ادیان و فرهنگ ها، وسیله ای برایرهایی از گرفتاری ها است و نقش به سزایی در سلامت معنوی انسان دارد. از سویی در دهه اخیر،رفتارهای مذهبی به عنوان مولفه های ارتقاء دهنده سلامت معنوی در اندیشه روا نشناسان معاصرمورد مطالعه قرارگرفته است و پژوهشگران مختلف به دنبال شناسایی رفتارهایی برآمده اند کهبیش ترین تاثیر را در مولفه های سلامت و بهزیستی معنوی داشته اند. از آن جا که علامه طباطباییاز مفسران برجسته عصر حاضر است، پژوهش حاضر تلاش دارد تا به بررسی جایگاه دعا بر سلامتمعنوی در حوزه های بینشی، عاطفی و رفتاری، با تکیه بر اندیشه های علامه به روش توصیفی -تحلیلی بپردازد. پژوهش حاضر نشان داد دعا در حوزه های مختلف سلامت معنوی انسان موثراست و با تاثیر برگرایش های عالی انسان، موجب تسکین اضطراب و جلوگیری از انحرافات اعتقادیو دستیابی به سلامت معنوی گردیده؛ زمینه ساز نیل به کمال خواهد بود.

قرآن، دعا، سلامت معنوی، معنویت، علامه طباطبایی