کاربست مدل دراستیک در بررسی روند توسعه صنعتی دشت ساری با تاثیر بر آلودگی زیست محیطی

در ایجاد شهرک های جدید صنعتی به منظور پاسخگویی به نیازهای مردم بایستی به عوامل و فاکتورهای موثر در حفاظت، مدیریت و توسعه پایدار آبخوان ها و منابع آبی موجود در یک دشت توجه گردد. لذا بررسی پتانسیل آسیب پذیری آبخوان جهت مکان یابی شهرک های جدید صنعتی لازم و ضروری می باشد. در این تحقیق، جهت ارزیابی عوامل هیدروژئولوژیکی اثرگذار در مکان یابی شهرک های صنعتی در دشت ساری به عنوان مطالعه موردی، نقشه خطرپذیری دشت با استفاده از مدل دراستیک تهیه گردید. نتایج حاصل از مدل دراستیک نشان داد که آسیب پذیری آبخوان دشت ساری در سه گروه آسیب پذیری بالا (۱۰/۴۹ درصد)، بسیار بالا (۵۶/۶۶ درصد) و بسیار بسیار بالا (۸۳۲/۸۵ درصد) قرار می گیرد. تحلیل حساسیت به دو روش تک پارامتری و حذف پارامتر مشخص می نماید که عامل عمق آب زیرزمینی بیشترین حساسیت را در شاخص آسیب پذیری دراستیک ایجاد می کند. آبخوان دشت ساری به دلیل عمق کم آب زیرزمینی به شدت تحت تاثیر آلاینده های حاصل از کشاورزی و فعالیت شهرک های صنعتی قرار می گیرد لذا منطقه مورد مطالعه براساس نقشه نهایی خطرپذیری، پتانسیل آسیب پذیری شدید آبخوان و میزان آلودگی موجود در آن، جهت ایجاد شهرک های جدید صنعتی از موقعیت مناسبی برخوردار نمی باشد. همچنین در صورت عدم رعایت ملاحظات زیست محیطی توسط کشاورزان و واحدهای صنعتی موجود در دشت، خسارات جبران ناپذیری به آبخوان وارد می شود.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، دراستیک ، ساری ، آبخوان ، توسعه صنعتی