بررسی الگوی پراکنص مکانی با استفاده از دو روش فاصله ای و کوادراتی در مناطق تحت تاثیر تفرج در زاگرس

بررسی الگوی پراکنش مکانی جوامع گیاهی، برای درک بسیاری از مسائل در اکولوژی و مدیریت جنگل ضروری است. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر تفرج بر الگوهای مکانی درختان در جنگل های بلوط زاگرس انجام شد. در این تحقیق از روش های نمونه برداری، قطعه نمونه با مساحت ثابت و فاصله ای مربع تی استفاده شد. در هر منطقه تعداد ۴۰ قطعه نمونه ۱۰ آری و ۴۰ نقطه نمونه برداری برای اندازه گیری فاصله ها در روش فاصله ای در هر یک از مناطق برداشت شد. برای کمی کردن و تحلیل الگوهای پراکنش در روش قطعه نمونه ای از شاخص های گرین، موریسیتا و استاندارد شده موریسیتا و در روش های فاصله ای از شاخص های هاپکینز، ابرهارت، هینز، C و جانسون و زایمر استفاده شد. شاخص های C، هاپکینز و هینز نشان دهنده الگوی کپه ای در منطقه شاهد بودند. اما شاخص جانسون زایمر و ابرهارت دلالت بر یکنواخت بودن الگوی پراکنش در منطقه شاهد داشتند. نتایج نشان داد که از شاخص های قطعه نمونه ای، شاخص های موریسیتا و استاندارد شده موریسیتا در مناطق تفرجی و شاهد الگوی کپه ای را نشان دادند و شاخص گرین نشان دهنده الگوی پراکنش یکنواخت در مناطق تفرجی و شاهد بود. مقادیر به دست آمده از شاخص های فاصله ای نشان داد که تخریب در منطقه تفرجی باعث تغییر در الگوی مکانی شده و الگوی مکانی در منطقه تفرجی رو به تغییر می باشد به طوری که بیشتر شاخص ها در این منطقه الگوی یکنواخت را نشان دادند. در بین شاخص های فاصله ای مورد استفاده، شاخص C و شاخص هینز و در بین شاخص های قطعه نمونه ای شاخص گرین این تفاوت ها را به خوبی نشان دادند و برای توصیف الگوی مکانی گونه های دو منطقه مناسب تشخیص داده شدند.

کلیدواژه ها:

الگوی پراکنش ، تفرج ، روش های فاصله ای ، مربع تی ، پارک جنگلی بلوران