نقش برنامه ریزی شهری در مواجهه با بحران طبیعی در شهر رشت

با بررسی بحران های به وقوع پیوسته در کشور و توجه به آمارهای صدسال گذشته این واقعیت تلخ نمایان می شود که حدود ۳۵۰۰زلزله در ایران اتفاق افتاده که از این میان، ۵۳۵ زلزله شدتی بالاتر از ۴ ریشتر داشته اند و هر ده سال نیز یک زلزله با مقیاس ۷درجه ریشتر و بزرگ تر، در کشور رخ داده است و از طرفی سالانه نیز حدود ۲۰۰ زلزله کوچک و بزرگ در کشور اتفاق می افتد.لذا برنامه ریزی برای تامین امینی در شهرها و تکوین و تدوین طرح های نوین امدادرسانی با مدیریتی منسجم و کارا اهمیت خود رادر کشور نمایان می سازد فقدان یا ضعف برنامه ریزی های شهری و منطقه ای تا به امروز خسارات مادی و معنوی جبران ناپذیری برجای گذاشته است به گونه ای که آمار و مقدار تلفات انسانی زلزله که تنها یکی از حوادثی است که در طی صدسال گذشته یکدرصد از جمعیت جهان را تشکیل داده در ایران برابر با ۶ درصد تلفات انسانی زلزله در جهان طی این دوره بوده است. در اینمقاله سعی بر آن است تا نقش برنامه ریزی شهری در مواجهه با بحران های طبیعی برجسته تر گشته و استفاده از سیستم های نویناطلاعات جغرافیایی GIS معرفی گردد. همچنین راهبردی استراتژیک جهت امدادرسانی در بافت های فشرده شهری نیز ارائه شدهاست. باشد تا این تحقیقات و راهکارها کشور عزیزمان را به توسعه ای پایدار نزدیک تر ساخته و در حفظ سرمایه هایبرگشت ناپذیر نیز گامی موثر برداشته شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، مدیریت بحران ، محیط جغرافیایی ، شهر رشت