دیدگاههای بلاغی امام بخش صهبایی در "شرح سه نثر ظهوری ترشیزی"
عنوان مقاله: دیدگاههای بلاغی امام بخش صهبایی در "شرح سه نثر ظهوری ترشیزی"
شناسه ملی مقاله: JR_JLSS-54-3_003
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JLSS-54-3_003
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد خاکپور
محمد مهدی پور - استاد،گروه زبان و ادبیات فارسی، تبریز ، ایران
مهدی باقری
خلاصه مقاله:
محمد خاکپور
محمد مهدی پور - استاد،گروه زبان و ادبیات فارسی، تبریز ، ایران
مهدی باقری
یکی ازشروح بلاغی برجسته فارسی که در قرن نوزدهم میلادی در شبه قاره به نگارش درآمد، "شرح سه نثر ظهوری" نوشته امامبخش صهبایی است که از جهت نقد زبانشناسی، بلاغی و ادبی دارای ویژگیهایی است که بررسی و تحلیل این عناصر می تواند به مخاطب در شناخت مظاهر زبان شناسی و نقد ادبی تازه شکل گرفته این دوران یاری برساند. این مقاله می کوشد تا نقش این عناصر تازه بلاغی را در تحول نقد بلاغی و ادبی این دوره بررسی کند. برای این منظور، به بررسی شگردهای بلاغی که در کتاب های بلاغت فارسی کمتر نمود دارد، پرداخته شده است؛ چون سجع مردف، مجاز در مجاز، مخالف خوانی در تلمیح، نگاه نو به استعاره مکنیه و تضاد معنوی. بعضی از این شگردهای بلاغی حاصل مطالعه صهبایی در امهات کتب بلاغی نظیر "مختصرالمعانی" و "مطول" تفتازانی است که بارها به شکل مستمر در استدلالات خود از آن استفاده می کند. در اعتقاد صهبایی ملاک پذیرش استعاره، همان "آحاد"، یعنی نخبگان ادبی هستند که آن را به کار میبرند. صهبایی معتقد است که زبان مجازی، ذاتا ساخت شکن است؛ زیرا نخست با تغییر گونه بیان، معنای متفاوتی را پیشنهاد می کند و در مرحله دوم امکان قطعیت معنای پیشنهادی را رد و آن معنای قطعی را انکار می کند. در این پژوهش برآنیم با رویکرد تحلیلی و توصیفی آرای صهبایی را بر اساس موازین بلاغی با تکیه بر رساله "شرح سه نثر ظهوری" در حد وسع خود مورد بررسی قرار دهیم.
کلمات کلیدی: صهبایی, ظهوری, عناصر بلاغی, نقد ادبی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1351278/