فرشاد طهماسبی زاده - آزاد اسلامی واحد نجف آباد
احمد خادم الحسینی - واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی
صفر قائد رحمتی - دانشگاه تربیت مدرس

 اهداف: انجام مطالعات عدالت­ محور فضایی و جغرافیایی برای شناخت نابرایری فضایی در شهرها برای ایجاد جامعه در خور تعالی انسان یک ضرورت است. محله، کوچکترین سطح تقسیم کالبدی شهر که به طور مستقیم با اساسی­ ترین نیاز­های زندگی انسان در ارتباط است، مهمترین بخش تاثیر­پذیر از نابرابری­ های فضایی می­ باشد. محله ­های شهر اصفهان از این قاعده جدا نیستند. هدف این پژوهش تحلیل سطح برخوداری از خدمات عمومی در مقیاس محله­ای در محله­ های شهر اصفهان است. روش: از نظر روش­شناسی براساس ماهیت از نوع توصیفی _موردی و تحلیلی است. براساس هدف از نوع کاربردی می­ باشد. به منظور گرد­آوری اطلاعات از روش­های اسنادی، کتابخانه­ ای و میدانی و ابزار­های مشاهده، پرسش­نامه، آرشیوهای اطلاعاتی شهرداری اصفهان استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از مدل­های شاخص توسعه انسانی (HDI)، آزمون های آمار فضایی، همبستگی فضایی شاخص موران و میانگین نزدیکترین همسایه و تحلیل­های ZONAL در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به صورت ترکیبی بر اساس مدل مفهومی استفاده شده است. یافته­ ها/ نتایج: نتیجه نشان می­ دهد که نابرابری در توزیع شاخص­های عدالت فضایی با عملکرد محله­ای در بین محله­ های شهر اصفهان وجود دارد و این نقش مهمی در ایجاد دوگانگی فضایی در شهر اصفهان داشته است. این نابرابری فضایی در درون هر محله شهر نیز وجود دارد. در پهنه شهر اصفهان جزیره­ هایی با سطح برخورداری بالا در مقابل سطح وسیع با برخورداری کم شکل گرفته است.

اصفهان, محله, عدالت اجتماعی, عدالت فضایی