مروری بر اندرکنش سازه‌ای بتن سبک هوادار و شبکه‌های میلگرد فولادی در پانل‌های بتن سبک مسلح

بتن گازی یا بتن هوادار اتو کلاو شده در نتیجه یک واکنش شیمیایی که گاز را در ملات تازه ایجاد می‌کند ساخته می‌شود. این بتن هنگامی که سخت می‌شود شامل تعداد زیادی حباب های گازی است. خواص این نوع بتن بعلت وزن کم وخواص عایق بندی حرارتی باعث کاهش جرم ساختمان وصرفه جویی در مصرف انرژی می‌گردد. از کاربرد های عمده بتن گازی می‌توان به پانل های سقف ودیوار اشاره کرد که امروزه در مقیاس قابل توجهی در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. از آنجایی که مصالح فوق اخیرا مورد توجه بسیاری از تولید کنندگان صنعت ساختمان در ایران قرار گرفته است، انجام بررسی‌های لازم و شناخت عملکرد و رفتار این مصالح نوین ضروری می باشد. باید توجه داشت که ضوابط تحلیل و طراحی برای AAC به علت تفاوت در ماهیت و ویژگیها با آنچه برای بتن‌های معمولی اعمال می‌شود تفاوت دارد. یکی از مباحثی که در طراحی بتن مسلح مطرح می شود پیوستگی فولاد و بتن است.در عملکرد یک قطعه بتن مسلح به عنوان یک جسم یکپارچه، پیوستگی کامل بین بتن و فولاد مورد نظر می باشد. پیوستگی بین میلگرد آجدار و بتن سبک هوادار عمدتا ناشی از تنش‌های فشاری تماسی می باشد که بین لبه‌های آج و بتن به وجود می آید. در نتیجه افزایش این تنشهای تماسی، شکست پیوستگی در اطراف میلگرد آجدار به صورت شکافت بتن رخ می‌دهد. در صورتی که قطر میلگرد کم و پوشش بتنی روی میلگرد زیاد باشد و یا در مواقعی که در زیر میلگردهای واقع در سطح فوقانی حفرات هوا ایجاد شده باشد، ازبین رفتن پیوستگی حتی با وجود آجدار بودن میلگرد به صورت شکافت نخواهد بود و میلگرد کاملا از سوراخ خود بیرون کشیده می‌شود. ضوابط پیوستگی و گیرائی برای مفتول‌های شبکه فولادی مورد استفاده در بتن ‌های گازی با آنچه در بتن معمولی مطرح می‌شود، متفاوت است. قطر مفتولهای به کار رفته پایین می باشد و علاوه بر آن، مفتول این شبکه‌ها دارای پوشش ضد خوردگی است. در این مقاله سعی برآن است مروری بر جزییات و عملکرد پیوستگی بین بتن گازی و مفتولهای کاربردی، نوع شکست، تجربیات و آزمایشهای انجام شده در این خصوص و در نهایت ضوابط کاربردی در مقایسه با بتن‌های معمولی ارائه شود.