هاجر جهانگرد

تامین مالی مسکن یکی از اجزای کلیدی استراتژی مسکن به شمار می رود. دولت ها وظیفه دارند در جهت ایجاد محیطی مناسب برای تجهیز منابع مالی بکوشند. در این میان توسعه یا اصلاح ساختارهای مالی مسکن باید جزئی از کوشش کلی دولت ها در راستای تقویت و توسعه مالی بازارها باشد. دولت ها در راستای تقویت و توسعه مالی مالی بازارها باشد. دولت ها می توانند بخش مسکن را با تاکید ب هفت ابزار عملی که به سه دسته تقسیم می شوند به راحتی فعال کنند. سه ابزار به سمت تقاضای مسکن و سه ابزار دیگر به تسهیل در فرآیند بخش عرضه و آخرین ابزار به یک چارچوب قانونی جامع برای افراد کم درآمد توجه دارد. ابزارهایی که به طرف تقاضا توجه دارند. شامل ایجاد حقوق مالکیت ها، ایجاد وام رهنی و جهت دادن به سوبسیدها و ابزارهایی که به طرف عرضه توجه دارند شامل تهیه تاسیسات زیربنایی برای عمران زمین های مسکونی، نظم بخشیدن به توسعه ی زمین، مسکن و ساماندهی این بخش می باشد. ابزار مهم دیگری که در رابطه با مدیریت این بخش است تهیه سیاست ها و چارچوب های قانونی برای مدیریت بخش مسکن است، به طوری که بازارها بتوانند مسکن کافی و ارزان برای همگان (با تاکید بر گروه های درآمدی متوسط و پایین) ایجاد نمایند