محمود نادری - دانشیاردانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
علیرضا بنیادی - کارشناس ارشد سازه از دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)

نظر به اهمیت مقاومت سطحی بتن که محل آغاز ترک های حاصل از تنش های وارده و همپنین محل هجوم عوامل مخرب می باشد که دوام و پایائی سازه های بتنی را تهدید می نماید، در این مقاله مقاومت سطحی بتن های سبک، معمولی و خود متراکم مورد مقایسه قرار گرفته اند. برای تعیین مقاومت سطحی بتن های مورد نظر، از روش درجای پیچش استفاده شده است که با توجه به خرابی جزئی حاصل از انجام این روش، می توان آن را در ردیف روش های با خرابی جزئی قلمداد نمود. مقاومت های سطحی اندازه گیری شده شامل بتن های سبک ساخته شده با سه نوع سبکدانه لیکا، پرلیت، پوکه معدنی اسکریا، بتن معمولی و سه طرح اختلاط بتن خود متراکم می باشد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که متوسط مقاومت سطحی بتن سبکدانه با دانه اسکریا 10/8 مگاپاسکال، بتن سبکدانه با دانه لیکا 3/7 مگاپاسکال و بتن سبکدانه با دانه پرلیت 25/5 مگاپاسکال می باشد. در مقایسه با این مقاومت ها، متوسط مقاومت سطحی سه بتن خود متراکم بررسی شده 23/7 مگاپاسکال و بتن معمولی 22/7 مگاپاسکال به دست آمده است.

مقاومت سطحی، روش پیچش، بتن سبک، بتن معمولی، بتن خود متراکم