اثربخشی واقعیت درمانی بر بحران هویت و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهرستان پارس آباد

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی بر بحران هویت و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان بود. جامعه آماری را دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهرستان پارس آباد تشکیل میداد که از بین آنها، بااستفاده از روش نمونه گیری کرجسی و مورگان، تعداد ۳۲۸ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید و پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) و بحران هویت احمدی (۱۳۷۶) را تکمیل و در نهایت از بین دانش آموزانی که نمرات بحران هویت و بهزیستی روانشناختی پایین را کسب کردند، تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و گروه گواه ۱۵) نفر) قرار گرفتند سپس، گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای، واقعیت درمانی را آموزش دیدند. برای تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که واقعیتدرمانی باعث کاهش بحران هویت و افزایش بهزیستی روانشناختی دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل میشود .( α=۰/۰۵) بنابراین از روش واقعیت درمانی میتوان در درمان بحران هویت و نیز افزایش بهزیستی روانشناختی دانش آموزان بهره برد.

کلیدواژه ها:

بحران هویت ، بهزیستی روانشناختی ، واقعیت درمانی