غلامرضا امین
مهناز خانوی
بهزاد ذوالفقاری
روجا رحیمی
ابوالقاسم سلطانی
محمد رضا شمس اردکانی
میثم شیرزاد
امید صادقپور
امیر مهدی طالب
علیرضا قنادی
مهرداد کریمی
منصور کشاورز
عبدالعلی محقق زاده
فریبرز معطر
باقر مینایی

خارشتر که تحت عنوان اشترخار، حاج، عاقول و دوتیکانی نیز در منابع طب سنتی ایران شناخته می شود، گیاهی با خارهای فراوان است و در برخی نقاط خصوصا جنوب خراسان نوعی مان با نام ترنجبین توسط حشره ای سخت بالپوش بر روی آن تولید می شود. برای خارشتر افعال متفاوتی نظیر رادع، جالی، مفتح و تریاق سموم و برای ترنجبین افعالی نظیر ملین طبع و مسهل صفرا در طب سنتی ایران قید شده است. خارشتر به صورت خوراکی و موضعی جهت درمان بواسیر نافع است. عرق خارشتر جهت درمان سنگهای کلیوی کاربرد دارد. در این مقاله نام این گیاه و مان آن براساس خصوصیاتی که درمنابع طب سنتی برای آن مذکور است، مشخص گردید. نتیجه اینکه مشخصات خارشتر و مان ترنجبین در طب سنتی ایران به طور کامل با Alhagi persarum Boiss.&Buhse. Syn.: Alhagicamelorum L. از خانواده پروانه واران (Papillionaceae) مطابقت دارد.

Khārshotor, Taranjebin., طب سنتی ایران, خارشتر, ترنجبین, جنوب خراسان, ملین, سنگ کلیه.