کبری چوبتاشان - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا، دانشگاه گیلان، ایران
اصغر شکرگزار - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه گیلان، ایران
مریم جعفری مهرآبادی - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه گیلان، ایران

بافت های فرسوده، بخش قابل توجهی از مساحت شهرهای ایران را در بر می گیرد. این بافت ها علیرغم فرسودگی کالبدی، نشان دهندههویت تاریخی شهر و واجد ارزشهای کالبدی، فرهنگی و اجتماعی هستند که بدلیل فرسودگی و فقدان امکانات و تاسیسات زیربنایی باکاهش ارزش زمین روبرو شده اند. با بررسی هایی که درباره طرح های بافت فرسوده انجام شده، مشخص گردیده که اساسی ترین مشکلطرح های نوسازی بافت فرسوده مربوط به مرحله اجرا می باشد. ارزیابی اقدامات و مشخص نمودن مزایا و معایب روش های اجرا شدهموجب انتقال تجربیات برای بازسازی شهری در سایر بافت ها شده و ضمن جلوگیری از هدر رفت سرمایه های مالی و زمانی باعثجلوگیری از ایجاد حس عدم اعتماد در مردم جهت همکاری و همراهی با اقدامات نوسازی آتی خواهد شد. این پژوهش از نظر نوع تحلیلتوصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد. بررسی پیشینه های موضوع نشان داد که بافت های فرسودهمی توانند به عنوان فرصت قلمداد شوند لذا در راستای دستیابی به این فرصت ها لازم است اقداماتی تعریف و به اجرا درآیند. از جمله ایناقدامات نوسازی بافت های فرسوده می باشد که مستلزم مطالعه و توجه کامل به تمام جنبه های اجتماعی، اقتصادی و کالبدی مکان است/

بافت فرسوده، نوسازی، ارزیابی اثرات، شاخص های بافت فرسوده