هنگامه حبیبی
مهدی قصابی چورسی
روشنک قدس

سابقه و هدف: انتخاب یک نظام ارزشیابی مناسب یکی از رویکردهای مهم در فرایندهای آموزشی و ارزیابی عملکرد حرفه ای دانشجویان است. هدف از این تحقیق ارزیابی مهارت های بالینی دانشجویان دکتری طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی ایران به روش «مینی سی ایکس» بوده است. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع طرح سری زمانی منقطع با تکرار چندگانه مداخله است که در دانشکده طب ایرانی (وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران) انجام شد. جامعه آماری این پژوهش ۲۰ نفر از دانشجویان دکتری تخصصی طب ایرانی دوره کارورزی عرصه از سال ۱۳۹۵ تا سال ۱۳۹۷ بودند که به روش سرشماری در قالب چهار گروه ۵ نفری وارد مطالعه شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی متناسب با نرم افزار SPSS (نسخه ۲۴) استفاده شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره های پایانی دانشجویان به تفکیک گروه متفاوت بود و نمره های پایانی هر چهار گروه با نمره های میان ترم آنان اختلافی معنادار (۰/۰۵≥ p) داشت. بر اساس اطلاعات به دست آمده رضایت کلی دانشجویان از ارزیابی به روش مینی سی ایکس در گروه اول با میانگین و انحراف معیار ۰/۰۰ ± ۵/۰۰ گروه دوم با میانگین و انحراف معیار ۰/۵۴ ±۴/۴۰، گروه سوم با میانگین و انحراف معیار ۲/۱۹ ±۳/۴۰ و گروه چهارم با میانگین و انحراف معیار ۰/۸۹ ±۴/۶۰ و در کل با میانگین و انحراف معیار ۱/۲۶±   ۴/۳۵ محاسبه شد. بالاتر بودن این اعداد از میانگین متوسط پرسش نامه رضایت دانشجویان را از آزمون نشان می دهد؛ گروه اول بیشترین رضایت و گروه سوم کمترین رضایت را داشتند. همچنین، رضایت کلی استادان از ارزیابی به روش مینی سی ایکس با میانگین و انحراف معیار ۱/۳۴ ±۵/۱۴ محاسبه شد و چون اعداد به دست آمده از میانگین متوسط پرسش نامه بالاتر بودند رضایت استادان را نیز از آزمون بیان می کرد. نتیجه گیری: به سبب برقراری عدالت آموزشی و کاهش سوگیری ارزیابان به شیوه های سنتی، ارزیابی با این آزمون موجب یادگیری مهارت های بالینی دانشجویان و افزایش رضایتمندی استادان و به ویژه دانشجویان، از نحوه ارزشیابی شد.

Mini-CEX, Persian Medicine, Clinical evaluation methods, Medical education, مینی سی ایکس, طب ایرانی, روش ارزیابی بالینی, آموزش پزشکی