گروه درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر امید و خودکارآمدی بیماران مبتلا به سرطان روده دارای استومی بیمارستان امام حسین تهران

بیماران دارای سرطان روده با استومی برای پذیرش و مراقبت از خود نیازمند امید و خودکارامدی بالا می باشند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر امید و خودکارامدی بیماران مبتلا به سرطان روده دارای استومی انجام شد. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری آن شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان روده دارای استومی به تعداد ۴۹ نفر بود که به منظور درمان در سه ماهه دوم سال ۱۳۹۸ به بیمارستان امام حسین تهران مراجعه کرده بودند. نمونه آماری بر اساس طرح پژوهشی ۳۰ نفر درنظر گرفته شد که بصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران ( ۲۰۰۷ ) گردآوریشد. جلسات مداخله درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر اساس پروتکل ۸ جلسه باون و مارلات ( ۲۰۱۱ ) اجرا شد. نتایج تحلیل MANCOVA نشان داد گروه درمانی مبتنی بر شفقت بر افزایش امید به میزان ۲۱ درصد (p˂۰.۰۵) و بر افزایش خودکارامدی به میزان ۶۵ درصد (p˂۰.۰۱) موثر است. از نتایج این پژوهش میتوان در بهبود وضعیت روانی این بیماران ازطریق گروه درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در داخل بیمارستان ها سودجست

کلیدواژه ها:

استومی ، امید ، خودکارامدی ، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی ، سرطان روده