بررسی اثربخشی درمان کوتاه مدت راه حل - محور بصورت توام و انفرادی بر کاهش تعارضات زناشویی

بررسی اثربخشی درمان کوتاه مدت راه حل - محور بصورت توام و انفرادی بر کاهش تعارضات زناشویی زیبا سلطانی چکیده تعارض مولفه ای اجتناب ناپذیر در روابط خانوادگی به شمار می رود و به کارگیری شیوه های موثر جهت حل آن ضروری است. بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش کوتاه مدت راه حل محور بصورت فردی و گروهی بر تعارضات زناشویی بود..آزمودنی های نمونه پژوهش شامل ۲۸ زوج از بین ۱۵۰ زوج متقاضی مشاوره بودند که به شعب شورای حل اختلاف شهرکرد مراجعه کرده بودند. برای جمع ها آوری داده از پرسشنامه ۴۲ سوالی تعارضات زناشویی که توسط براتی و زیر نظر ثنایی ۱۳۷۵ تهیه شده بود، استفاده شد و زوج های نمونه پژوهش آن را در مرحله قبل و بعد از مداخله آزمایشی تکمیل نمودند. داده های به دست آمده با روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی روی میانگین تفاضل نمرات پیش آزمون و پس آزمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد که هر دو شیوه زوج درمانی در کاهش تعارضات زناشویی موثر بوده. بین شیوه انفرادی و توام راه حل - محور در کل تعارضات زناشویی و خرده مقیاس های کاهش همکاری، افزایش واکنش هیجانی،جلب حمایت فرزندان و افزایش رابطه با خویشاوندان خودتفاوت معنی داری مشاهده نشد. لیکن در خرده مقیاس های کاهش رابطه با خویشاوندان همسر و جدا کردن امور مالی ، شیوه زوج درمانی توام راه حل - محور اثربخش تر و برای خرده مقیاس کاهش رابطه جنسی ، شیوه انفرادی راه حل محوراثربش تر نشان داد

کلیدواژه ها:

درمان راه -حل محور ، روش توام و انفرادی ، تعارضات زناشویی