اثربخشی آموزش رفتار مهربانی بر مهارت های ارتباطی و خودتنظیمی در افراد افسرده سوءمصرف کننده مواد

اختلال سوء مصرف مواد یک آسیب شناسی رفتاری است که با جستجوی تکانشگرانه مواد و مصرف آن حتی با افزایش از دست دادن کنترل مصرف همراه می باشد و فرد را به سمت نتایج و آثار منفی سلامتی و اجتماعی سوق می دهد، با توجه به این موضوع پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش رفتار مهربانی بر مهارت های ارتباطی بین فردی و خودتنظیمی در افراد افسرده سوءمصرف کننده مواد انجام شده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی بوده و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد معتاد مراجعه کننده به مرکز ترک اعتیاد شهر رشت (مرکز ترک اعتیاد بهزیستی) می باشد، روش نمونه گیری در این پژوهش، نمونه گیری تصادفی می باشد،تعداد ۳۰ نفر ( ۱۵ نفر گره آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) برای این پژوهش انتخاب شدند و آموزش رفتار مهربانی بر روی انان اجرا شد و پرسشنامه های مهارت های ارتباطی بین فردی و خودتنظیمی بر روی آنان به عنوان پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. نتایج نشان داد که آموزش فوق بر خودتنظیمی تاثیر معنادار داشته است، اما آموزشرفتار مهربانی بر مهارت های ارتباطی بین فردی تاثیر معنادار داشته است. از این رو با توجه به اهمیت مساله درمان اعتیاد به ویژه در نسل جوان ، و همچنین تعدد شیوه ها و روش های درمانی مرسوم در سطح جامعه ، ضروری به نظر می رسد که محققین همواره در جستجوی اثربخش ترین روش های درمان و یا شیوه های نوین ر امر درمان باشند.

کلیدواژه ها:

آموزش رفتار مهربانی ، مهارت های ارتباطی ، خودتنظیمی