مروری بر روش های باناظر برچس بزنی نقش معنایی و امکان سنجی کاربست آن در پردازش متون اسلامی

با افزایش روزافزون داده ها در اینترنت و تبدیل شدن وب به یکی از بزرگترین و ارزشمندترین منابع داده یموجود از سویی و از سوی دیگر، حجم وسیع داده های تولید شده در اینترنت در قالب زبان طبیعی، اهمیتتوسعه توانایی پردازش زبان طبیعی را بیش از پیش نشان می دهد. در زبان شناسی نوین به طور معمول سطوحمختلفی برای دانش و تحلیل زبانی در نظر گرفته می شود و معنا یکی از این سطوح است که به درک مفهومواژه ها و جملات مربوط می شود. به عبارت دیگر زنجیره ی آواها یا حروف، بدون داشتن معنا به هیچ وجه کارکردزبان را نخواهند داشت. یکی از اساسی ترین مباحث مورد بحث در پردازش زبان طبیعی، تشخیص اجزای جمله وارتباط آنها با موضوع جمله و توانایی پاسخ به سئوالاتی نظیر اینکه «چه کسی، چه عملی را، روی چه چیزی و درچه زمان و مکانی انجام داده است » می باشد، این فرآیند، برچسب زنی نقش معنایی نامیده می شود. برچسب زنینقش معنایی، به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای پیشپردازشی برای اکثر کاربردهای پردازش زبان طبیعی ماننداستخراج موضوع و مفهوم، خلاصه سازی، ترجم هی ماشینی، تحلیل احساسات، سیستم های پاسخگو، متن کاویو ... از اهمیت ویژه ای برخوردار است.در این مقاله پژوهش های انجام شده در حوزه برچسب زنی نقش معنایی طی سه دهه گذشته، از سال ۱۹۹۰تا ۲۰۱۹ ، بررسی، جمع بندی و رویکردهای متفاوت حل مساله و روند بهبودهای حاصل شده در اثر تغییرالگوریتم های یادگیری سطحی به یادگیری عمیق، مقایسه خواهند شد. همچنین پیکره های معنایی مختلفتوسعه داده شده که باعث پیشرفت الگوریتم های یادگیری برچسب زنی باناظر نقش معنایی شده است ورویکردهای متفاوت آنها در تولید قاب برای برچس بزنی نقش معنایی و روش های ارزیابی در این حوزه موردبررسی قرار خواهند گرفت. همچنین امکان سنجی کاربست این فرآیند در پردازش متون اسلامی مورد بررسیقرار خواهد گرفت.