بررسی جامعه شناختی درماندگی آموخته شده در نهادهای پزشکی

پژوهش حاضر با هدف بررسی جامعه شناختی درماندگی آموخته شده در نهادهای پزشکی، به مطالعه­ی موردی بیمارستان های شهر تهران ­پرداخته است. درماندگی آموخته شده؛ حالتی است که موجود درمانده، رویدادها را از کنترل خویش خارج می­بیند و این باور در او ایجاد می شود که رویدادها از حوزه­ی پاسخ­دهی او بیرون است. جامعه آماری تحقیق بیماران بیمارستان­های شهر تهران است که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به روش پیمایشی مورد بررسی قرار گرفته­اند، ابزار گرد­آوری اطلاعات پرسشنامه بوده است. همچنین تفاوت­ میزان درماندگی در دو جنس زن و مرد مورد بررسی قرار گرفت. یافته­های تحقیق نشان می­دهد که درماندگی آموخته شده در نمونه با آلفای۸۳/۰و سطح اطمینان (p ≤ ۰ /۰۵) وجود دارد. بر اساس نتایج تحقیق رابطه­ی بین احساس درماندگی آموخته­شده در بیماران و عوامل اجتماعی، می­تواند به سطح نسبتا پایین عدم کنترل بر شرایط، ناکامی و تزلزل و بی ثباتی بین فعالیت فرد و دریافت پاسخ، نسبت داده شود. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش میزان میانگین درماندگی آموخته شده در مردان برابر ۰۵۱/۳ و در زنان برابر ۰۷۹/۳ می­باشد. که با سطح اطمینان (p≥ ۰ /۰۵ ) نشان می­دهد بین درماندگی آموخته شده در زنان و مردان تفاوت معناداری وجود ندارد. 

کلیدواژه ها:

احساس ناتوانی ، درماندگی آموخته شده ، ناکامی اجتماعی ، نهادهای پزشکی