تحلیلی بر بکارگیری دانش فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه پایدار بخش کشاورزی شهرستان زابل

پژوهش حاضر با توجه به هدف که به دنبال بررسی رابطه میان متغیرهاست، پژوهشی توصیفی از نوع همبستگیاست. جامعه آماری را کارشناسان ترویج و آموزش کشاورزی شهرستان زابل تشکیل میدهند. با توجه به کوچکبودن جامعه آماری برای تعیین حجم نمونه از روش سرشماری استفاده شد. در نتیجه حجم نمونه ۳۰ نفر برآوردگردید. در این پژوهش بهمنظور جمعآوری اطلاعات از دو پرسشنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات در بخش کشاورزیکه شامل مولفه های بهبود کارایی، مولفه محیطی و سازمانی، مولفه کیفیت محتوا و مولفه هزینه (اثربخشی اقتصادی)و پرسشنامه پایداری بخش کشاورزی استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین فناوری اطلاعات و ارتباطات وپایداری بخش کشاورزی شهرستان زابل رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین مولفه بهبود کارایی و پایداری بخشکشاورزی شهرستان زابل رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین مولفه محیطی و سازمانی و پایداری بخش کشاورزیشهرستان زابل رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین مولفه کیفیت محتوا و پایداری بخش کشاورزی شهرستان زابلرابطه مثبت و معنادار وجود دارد. و در نهایت بین مولفه هزینه (اثربخشی اقتصادی) و پایداری بخش کشاورزیشهرستان زابل رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، پایداری بخش کشاورزی ، زابل