بررسی رابطه اخلاق حرفه ای با فرسودگی شغلی

تقریبا تمامی صاحب نظران، منابع انسانی را به عنوان اساسی ترین عامل تولید قلمداد کرده اند. منابع انسانی نقش محوری در تحول سازمان دارد و تحولات عظیم سازمانی از توانمندی های نامحدود فکری این عامل سرچشمه می گیرد. هر سازمانی برای نیل به کارایی و بهره وری موثر، در جستجوی راه هایی است تا محیط را برای کارکنان مساعد سازد و به درجه ای از توانایی برسند که تاثیرگذاری بیشتری بر روی کارشان داشته باشد. از این رو رعایت استانداردهای اخلاق حرفه ای از سوی کارکنان سازمان می تواند در کیفیت فرایند و برونداد سازمان موثر واقع شود. با توجه به اهمیت موضوع، هدف مطالعه بررسی رابطه اخلاق حرفه ای با فرسودگی شغلی است. این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی است و اطلاعات لازم در آن، از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است. نتایج بدست آمده از یافته های پژوهش براساس میزان نمره های حاصل از پرسش نامه با استفاده از تحلیل های توصیفی و استنباطی و آزمون پارامتریک t تک متغیره بررسی و تحلیل شده است. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که رابطه منفی معناداری میان اخلاق حرفه ای و فرسودگی شغلی کارکنان وجود دارد. بنابراین، فرسودگی شغلی یک پدیده غیر قابل انکار در سازمان ها است؛ با توجه به نتایج این پژوهش چنانچه مدیران بتوانند اخلاق حرفه ای را به صورت شایسته ای بکار گیرند و با ارائه راه حل های مناسب، اخلاق حرفه ای را در مسیر سازنده و خلاق هدایت نمایند؛ می توانند از آن بعنوان یک نیرو و فشار مثبت در جهت عملکرد بهتر سازمان استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

اخلاق حرفه ای ، فرسودگی شغلی ، حسابداری.