اثر تابش امواج وای فای برحافظه ی کاری
محل انتشار: فصلنامه تازه های علوم شناختی، دوره: 20، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 183
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ICSS-20-1_002
تاریخ نمایه سازی: 17 آذر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: اساس بحث اثرگذاری امواج الکترومغناطیس بر دستگاه عصبی این است که این امواج میتوانند با ایجاد میدان مغناطیسی و الکتریکی بر فعالیت الکتریکی مغز تاثیر گذاشته و باعث تغییر در پتانسیل غشای نواحی مختلف سیستم عصبی شوند.هدف این پژوهش می کوشد تا آثار احتمالی امواج الکترومغناطیس سیستم وای فای را بر کارکرد حافظه ی کاری انسان بهنجار بررسی کند. روش: جمعیت آزمودنی این پژوهش ۲۴ دانشجوی پسر دانشگاه شهید بهشتی با میانگین سنی ۲/۷±۲۶/۵ بود که به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی (مداخله و شم) تقسیم شدند. تحقیق حاضر از نوع پیش آ زمون-پس آزمون- پیگیری و یک سویه کور بود. مرحله ی پیگیری ۲۴ ساعت بعد از آزمون انجام شد. برای غربالگری اولیه، از چک لیست نشانه های اختلالات روانیSCL۹۰-R و برای ارزیابی حافظه ی کاری آزمون ان بک (n-back) به کار رفت و متغیرهای زمان واکنش و درصد پاسخگویی صحیح نیز بررسی شد. امواج ۲۴۵۰ مگاهرتز به مدت ۲۰ دقیقه از ناحیه ی پشت سر به آزمودنی تابانده شد که نرخ جذب مخصوص آن در ناحیه ی سر ۰/۱۵ وات بر کیلوگرم بود. داده ها در سه مرحله ی زمانی پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری ثبت شدند و اگر زمان واکنش بیش از هزار میلی ثانیه و یا درصد پاسخگویی صحیح کمتر از ۷۰ درصد بود، از محاسبات بعدی خارج میشدند. داده ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که در گروه مداخله، تابش امواج الکترومغناطیس به طور معناداری باعث کاهش زمان واکنش در مرحله ی پس آزمون میشود، ولی این تاثیر در پیگیری ۲۴ ساعت بعد از آزمون دیده نشد. یافته ی دیگر پژوهش نشان داد که در هر دو گروه آزمایش، تابش موج الکترومغناطیس اثر معناداری بر درصد پاسخگویی صحیح ندارد. نتیجه گیری: به نظر میرسد که تابش امواج پالسی الکترومغناطیس با فرکانس ۲۴۵۰ مگاهرتز میتواند به طور موقت بر کارکرد حافظه ی کاری انسان بهنجار اثر بگذارد و باعث کاهش زمان واکنش شود، اما بر دقت پاسخگویی اثری ندارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شهرام بهبهانیان
PhD student in cognitive neuroscience, Institute for cognitive science studies
علیرضا مرادی
Professor in clinical psychology, Department of psychology, University of Kharazmi
رضا خسروآبادی
Assistant Professor, Institute of cognitive and brain science, University of Shahid Beheshti
وحید نجاتی
Associated professor, Institute of cognitive and brain science, University of Shahid Beheshti
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :