سجاد موسوی - دانشکده مهندسی برق- دانشگاه صنعتی امیرکبیر- تهران - ایران
گئورگ قره پتیان - دانشکده مهندسی برق- دانشگاه صنعتی امیرکبیر- تهران - ایران - پژوهشکده به

یکی از روشهای کاهش هزینه در سیست مهای فتوولتائیک، به حداکثر رساندن انرژی قابل دریافت از آنها به ازای هرکیلووات توان نصب شده است، چراکه مشخصه ولتاژ-جریان سلولهای خورشیدی به شدت تابش و دمای سلول وابسته است. از طرفی تغییرات بار نیز نقطه کار را تغییر داده و باعثانحراف از نقطه حداکثر توان م ی شود . به همین دلیل درمقالات گوناگون، توجه زیادی به روشه ا و مدارات دنبال کننده نقطه حداکثر توان در مولدهای فتوولتائیک شده است .روشهای متنوعی در این باره مطرح شده که یکی از این روشها، روش هدایت افزایشی م یباشد. این مقاله با بهره گیری از مدل الکتریکی ماژولهای فتوولتائیک، در ابتدا به معرفی وشبیه سازی روش هدایت افزایشی پرداخته و پارامترهایی نظیردقت و سرعت همگرایی بررسی م یشود. سپس با ارائه یک الگوریتم بهبود یافته، که در آن به جای یک گام ثابت از گام متغیر جهت تعقیب نقطه کار حداکثر توان استفاده شده، دقتو سرعت همگرایی به طور همزمان بدست م یآید. این مسئله توسط شبیه سازی و مقایسه اثبات شده است.

سلول خورشیدی، فتوولتائیک، دنبال کننده حداکثر توان، هدایت افزایشی، گام متغیر