پرویز حقیقت جو - دانشجوی دکتری گروه هیدرولوژیکی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهی
عبدالکریم بهنیا - دانشیار گروه هیدرولوژی ، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران، اهو

دشت سیستان وبلوچستان در شرق کشور ایران واقع شده است و اراضی قابل کشت دراین دشت دارای وسعتی معادل 140 هزار هکتار می باشد. با توجه به بارندگی کم سالانه و اقلیم خشک منطقه، منبع اصلی آب آبیاری در این دشت رودخانه مرزی هیرمند است. حق آبه ایران از این رودخانه 22 متر مکعب در ثانیه می باشد. در این بررسی میزان آب مورد نیاز برای آبیاری اراضی کشاورزی سیستان و بلوچستان که با استفاده از لیسیمتر زهکش دار واقع در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک اندازه گیری شده است وهمچنین با استفاده از روش های تجربی نظیر لینکر، آلبرخت، بلینی – کریدل ، هارگریوز – سامانی ، و روش تشتک تبخیر برآورد و با نتایج حاصل از لیسیمتر مقایسه شدهاند و بر این اساس هیدرومدول دشت سیستان محاسبه شده است. در این بررسی نتیجه گیری شده است که حق آبه مذکور نمی تواند برای آبیاری تمام اراضی کشاورزی سیستان مورد استفاده قرار گیرد و فقط برای آبیاری بخشی از اراضی مذکور کفایت میکند. بحث و بررسی پیرامون راهکارهای افزایش سطح زیر کشت با حق آبه مذکور از اهداف این مطالعه می باشد.

دشت سیستان, حق آبه, نیاز آبی, هیدرومدول, لیسیمتر , روش های تجربی