تحلیل فضا و شاخص توسعه شهر خلاق با استفاده از مدل AHP (نمونه موردی : شهر شیراز)

عصر صنعتی و ظهور و بروز مفاهیمی چون جهانی شدن و خلق کلان شهر جهانی، انگیزه های شهر ها برای قرار گیری در فهرست شهر های معتبر، پیشرفته، جذاب، متمایز و متنوع در سطح جهانی را تقویت نموده است. شهر خلاق ابتکار جدیدی برای گذار شهر از حالت ایستایی به تکامل است و توجه توامان به فناوری، زیر ساخت ها، بخش های فرهنگی اقتصادی و منابع انسانی را تاکید می کند. هدف این پژوهش شناخت و اولویت بندی فضاهای قیزیکی و شاخص های موثر در توسعه شهر خلاق شیراز می باشد . بر اساس فرضیات پژوهش شاخص های کالبدی اکولوژیکی ، فرهنگی اجتماعی ، اقتصادی گردشگری و مدیریتی سازمانی عوامل موثر می باشند . پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است . پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی است . برای گردآوری داده ها از دو روش میدانی مبتنی بر پرسشنامه و کتابخانه ای استفاده شده است . در این پژوهش سه جامعه مردم بومی متولیان و کارشناسان مورد سوال و مصاحبه قرار گزفتند. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها در تحلیل توصیفی و استنباطی از نرم افزار SPSS. استفاده شده است. دو گروه از جوامع (کارشناسان و متولیان) دیدگاه اقتصادی را به عنوان تاثیرگذار ترین عامل در توسعه شهر خلاق دانستند و فقط مردم بومی عامل اجتماعی – فرهنگی را به عنوان با اهمیت ترین عامل در توسعه شهر خلاق معرفی کردند. بر اساس مشاهدات کارشناسانه و مصاحبه های صورت گرفته چهار فضا بعنوان مناطق با پتانسیل بالاتر جهت پیاده سازی الگوی توسعه شهر خلاق در شیراز انتخاب شدند. در گام بعد جهت اولویت بندی شاخص ها و فضاهای فیزیکی پیاده سازی شهر خلاق از مدل AHP استفاده شده است. نتایج تحلیل AHP نشان می دهد که عامل اقتصادی مهم ترین عامل و محدوده حافظیه تا سعدیه بالاترین اولویت مکانی را دارد .

کلیدواژه ها:

شهر خلاق ، خلاقیت ، فضای شهری ، AHP