محمدرضا حلاج یوسفی - مربی، کارشناسی ارشد رشته مدیریت بازرگانی، دانشگاه علامه طباطبائی ته
حکیمه نیکی اسفهلان - مربی، دانشجوی دکتری رشته مدیریت بازاریابی، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه
جواد خلیل زاده - مربی، رشته اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

موسسات آموزش عالی به عنوان نهادهای تولید و انتشار دانش ، دیگر صرفاً سازمانی برای آموزش و تحقیق تلقی نمیشوند و انتظار میرود که این موسسات نقش فعالتری در توسعهی اقتصاد ملی و ناحیهای داشته باشن د. پاسخ به انتظارات جدید از موسسات آموزش عالی آنها را به سمت تحولات درونی و نیز تحول در نحوه ی تعامل با محیط اقتصادی – اجتماعی سوق داده و باعث پدیدارشدن نسل جدیدی از دانشگاهها به عنوان دانشگاه کارآفرین شدهاست. تشکیل شرکت- های زایشی شاخصهای برجسته از فعالیتهای کارآفرینی دانشگاهی بهشمار میآید. در همین راستا برخی از دانشگاهها در کشورمان پا را از این فراتر گذاشته و در حال تاسیس شرکتهای تولیدی و خدماتی زیر نظر خودشان هستند و بهعبارت دیگر در حال تبدیل شدن به موسسات بنگاهداری میباشند. از سوی دیگر بهطور سنتی رسالت دانشگاه ها ، آموزش و پژوهش بودهاست. لذا در این مورد تضادی بین رسالت اصلی دانشگاه که آموزش و پژوهش میباشد و وظیفه جدید آنها که همانا کارآفرینی است، بهوجود میآید. در این مقاله این تضاد مورد بررسی قرار گرفته و درنهایت نیز پیشنهاداتی برای رفع این مغایرت ارائه شدهاست. این مقاله از نوع توصیفی - تحلیلی بوده و دادهها با استفاده ازمنابع کتابخانهای و پایگاه - های تحقیقاتی الکترونیکی و تجربیات نگارندگان گردآوری شدهاست.

دانشگاه، کارآفرینی، دانشگاه کارآفرین