بررسی عملکرد سازمان حفاظت محیط زیست در اجرای بند ج ماده 104 و ماده 134 از قانون برنامه سوم توسعه دولت و ارائه راهکارهای مدیریتی جهت افزایش میزان اثرگذاری اجرای قوانین مذکور بر وضعیت منابع آب کشور

  • سال انتشار: 1385
  • محل انتشار: دومین کنفرانس مدیریت منابع آب
  • کد COI اختصاصی: WRM02_052
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1393
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمد علیزاده

معاون دفتر بررسی آلودگی آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست

سیده لیلا خاور

کارشناس بررسی آلودگی فاضلاب صنایع دفتر بررسی آلودگی آب و خاک

چکیده

از زمان تصویب قانون برنامه پنج ساله سوم دولت جمهوری اسلامی ایران بیش از شش سال میگذرد . در بخشهایی از این قانون به موضوعی پرداخته شده بود که هدف از آن، کاهش تدریجی و مداوم انواع آلایندههای ناشی از فعالیتهای صنعتی و خدماتی به منظور حفظ منابع آب و خاک کشور از تأثیرات سوء انواع آلاینده ها بود . بند ج از ماده ۴۰۱ و همچنین ماده ۴۳۱ از قانون مذکور ( که عینا در برنامه چهارم نیز تنفیذ گردید ) طوری طراحی شد که بتواند در زمان مناسب با اهرمهای بازدارنده مالی و همچنین با ترغیب بخشهای مختلف صنعتی و خدماتی و نه برخوردهای خشک و شکننده، با کاهش تدریجی آلودگیها شرایط مناسبی را در محیطزیست کشور فراهم آورد . قانون مذکور در طول سنوات گذشته از طریق سازمان حفاظت محیطزیست به اجرا درآمد، در طول این سالها، بسیاری از صنایع آلاینده توسط ادارات کل محیطزیست تحت پایش قرار گرفته و بر اساس نمونهبرداریها و عملیات آزمایشگاهی مشمول پرداخت جرایمی شدند که در قانون پیشبینی شده بود . در این مقاله، ابتدا به آمار و ارقام میزان جرایم محاسبه شده، میزان جرایم اخذ شده و تعداد کل صنایع آلاینده مشمول و دیگراطلاعات موجود اشاره شده و سپس با تجزیه و تحلیل کارشناسی دادههای مختلف به نقد و بررسی میزان موفقیت مواد قانونی مذکور پرداخته است . در پایان نیز کلیه عواملی که تأثیرگذار بر نحوه اجرای قانون بوده اند بطور تفصیلی مورد بحث قرار گرفته است . در نگاه کلی، مطالعات و بررسیها نشان میدهد که مواد قانونی بند ج ماده ۴۰۱ و همچنین ماده ۴۳۱ علی رغم وجود موانع بسیار در مسیر اجرا، به عنوان یکی از عوامل بازدارنده تأثیر مثبت بر روند کاهش آلودگی داشته است.

کلیدواژه ها

محیط زیست - برنامه چهارم - صنایع آلاینده -جرائم زیست محیطی - پایش صنایع

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.