هومن محمد قربانیان - استادیار گروه فلسفه دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

لوئیس کرول در مقاله ۱۸۹۵ خود به نام "لاکپشت به آشیل چه گفت" معمای سختی را دربرابر منطقدانان قرار داد: آیا استنتاج نتیجه از مقدمات یک استدلال معتبر قیاسی مستلزم تسلسل است؟ در این مقاله با بکارگیری روش تحلیلی-استنباطی، نشان می­دهیم راه نجات از این تسلسل این است که قواعد منطقی را همچون استعدادهایی بدانیم که ما را در حرکت منطقی در استدلال راهنمایی می­کنند. قواعد منطقی، باورهایی در ذهن نیستند که بازنما و توصیفگر حقیقتی عینی باشند. برای صورت­بندی این دیدگاه، با کمک از نظریه غیرشناختی بودن احکام اخلاقی در فلسفه اخلاق، منطق را مجموعه­ای از آموزه­های غیرشناختی معرفی می­کنیم که دستورالعمل هر استنتاجی است. همچنین با دفاع از اینترنالیسم منطقی نشان می­دهیم که منطق به تنهایی برای حرکت ذهنی در طول استدلال کافی است و لازم نیست باورهای دیگری را در قالب گزاره به مقدمات استدلال اضافه کنیم تا اخذ نتیجه ممکن شود.  ابرازگرایی منطقی دیدگاه ضدرئالیستی در معرفت­شناسی منطق محسوب می­شود و منطق را پیشفرض هرگونه فعالیت عقلانی می­داند.

لوئیس کرول, حالات شناختی, غیر-شناختی بودن منطق, اینترنالیسم منطقی, ابرازگرایی منطقی