مروری بر یافته های اخیر گونه های مهاجم کاراس و تیلاپیا در ایران

منابع آب شیرین ایران زیستگاه غنی از گونه های متنوع ماهیان بومی و بومزاد است. که از جنبه های مختلف به ویژه تنوع زیستی دارای ارزشهای فراوانی هستند. این گونه های بومی و ارزشمند به علت الودگی آبها، فشارهای صیادی و گونه های غیربومی رو به کاهش هستند. گونه هایی مانند Carassius auratus, Carassius gibelio, Coptodon zillii, Oreochromis aureus از جمله این ماهیان غیربومی است که به دلیل دارا بودن طیف گسترده غذایی ، مقاوت بالابه شرایط محیطی، تغییر زیستگاه، انتقلا بیماری وانگل، بلوغ و تولیدمثل سریع و الودگی ژنتیکی از راه تشکیل احتمالی هیبرید میتوانند بر ماهیان بومی و بومزاد اثر گذاشته و منجر به مرگ و میر و کاهش جمعیت آنها شوند. در سال های اخیر این ماهیان غیربومی پیامدها ی اکولوژیکی و اقتصادی قابل توجهی در ایران و کشورهای همسایه داشته اند؛ هدف این مطالعه ، بررسی و معرفی ویژگیهای زیستی، پراکنش، نحوه ورود و دلایل پایداری در زیستگاه جد ید، اثرات مخرب بر ماهیان بومی و روشهای کنترل و جلوگیری از گسترش اثرات منفی این گونه های مهاجم بر شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور میباشد.

کلیدواژه ها:

ماهیان غیربومی ، تنوع زیستی ، الودگی ژنتیکی ، مهاجم ، ایران