تنوع شکل اتولیت، ابزاری برای بررسی ساختار جمعیت گوبی ماهی زینتی ( Istigobius (Teleostei: Gobiidae) (ornatus، در خلیج فارس و دریای عمان به وسیله بسته ShapeR
محل انتشار: هشتمین کنفرانس ملی ماهی شناسی ایران
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 194
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICII08_107
تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1400
چکیده مقاله:
مطالعه حاضر با هدف تعیین تنوع و ساختار جمعیت، گوبی ماهی زینتی )Istigobius ornatus(، جمع آوری شده در امتداد سواحل بین جذر و مدی خلیج فارس ۴( جمعیت( و دریای عمان ۱) جمعیت(، با به کارگیری اتولیت و با استفاده از روش تبدیل Wavelet در بسته ShapeR انجام شد. آزمون جایگشت ANOVA و روش های چند متغیره تفاوت معنیداری را در بین جمعیتهای با فاصله جغرافیایی دور I. ornatus، به ویژه در قوس های جلویی و عقبی اتولیت نشان داد .)ANOVA: P <۰.۰۰۱( با این حال، شکل های اتولیت از جمعیت های مجاور بیشتر به یکدیگر شبیه بودند p>۰.۰۱ علاوه بر این، آزمون منتل نشان داد که ارتباط مستقیم قوی بین فاصله اقلیدسی داده های منتج از شکل اتولیت و فواصل جغرافیایی جمعیت ها وجود دارد (r= ۰.۹۳, p< ۰.۰۰۲) که بیان میکند میزان شباهت شکل اتولیت یک جمعیت ها وابستگی زیادی به فاصله جغرافیایی بین آنها دارد. سناریوهای مختلف برای توضیح الگوی مشاهده شده تنوع شکل اتولیت و ساختار جمعیت مورد بحث قرار گرفت. در میان مکانیسم های مهم کلیدی مسئول تمایز جمعیت بین خلیج فارس و دریای عمان به نظر میرسد، جدایی به وسیله فاصله جغرافیایی، نوسانات سطح دریا در اواخر پلیستوسن و تفاوت های زیست محیطی و جغرافیایی، نقش مهمی در آغاز تمایزات جمعیتی داشته است. این مطالعه ، استفاده از شکل اتولیت را به عنوان یک نشانگر ریختی مناسب برای بررسی پدیده های تکاملی در دوره های مختلف و معاصر در سطح درون گونه ایی در ماهی های دریایی برجسته می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا صادقی
آزمایشگاه تحقیقاتی ماهی شناسی و سیستماتیک مولکولی، بخش زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز، شیرا ز. بخش زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، بروجر د
حمیدرضا اسماعیلی
آزمایشگاه تحقیقاتی ماهی شناسی و سیستماتیک مولکولی، بخش زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز، شیرا ز