ارزیابی روند کارایی ارائه خدمات بستری با مدل پابن لاسو ۱۳۹۶-۱۳۹۹: مطالعه موردی در بیمارستان رضوی

مقدمه:پایش کارایی بیمارستان باعث افزایش بهره وری از منابع محدود می شود. از مفید ترین مدل ها برای ارزیابی کارایی بیمارستان مدل Pobon Lasso است. این مدل عملکرد نسبی بیمارستانها را با استفاده از سه شاخص درصد اشغال تخت، گردش تخت و متوسط طول اقامت تعیین می کند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه کارایی بیمارستان مورد مطالعه در شهر مشهد بین سال های ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۹ با استفاده از این مدل می باشد.روش:در این مطالعه مقطعی، بخش های مختلف بیمارستان به روش سرشماری از سال ۱۳۹۶ تا سال ۱۳۹۹ انتخاب شدند. شاخصهای درصد اشغال تخت، میزان گردش تخت بیمار محاسبه و موقعیت بخشها در نمودار پابن لاسواز نظر شاخص های مذکور مشخص گردید و با استفاده از نرم افزار۲۴ SPSS نمودار گرافیکی ترسیم شد. نتایج:مقایسه روند جایگاه بخش های بستری بیمارستان براساس تعداد بخش در دوره چهار ساله ۹۶ -۹۹ بصورت میانگین نشان داد که ۲۷.۳% در ناحیه یک، ۲۰.۴% در ناحیه دو، ۳۲.۵% در ناحیه۳ و ۱۹.۶% در ناحیه۴ قرار داشتند. بحث و نتیجه گیری:در سال های ۹۶ -۹۹، با افزایش تعداد بیماران، کاهش تخت، حذف بعضی از بخشها و در نظرگرفتن تخت با تخصص خاص در یک بخش دیگر، جذب جراح متخصص قلب کودکان، تعداد بخش ها در ناحیه ۳ که ناحیه خوب از نظر نمودار پابن لاسو می باشد، در طی این چهار سال در حال افزایش بوده است و در نواحی ۱،۲ و ۴ تعداد بخش ها در حال کاهش بوده است. که نشان دهنده عملکرد بهتر بیمارستان در طی دوره مورد بررسی بوده است.

کلیدواژه ها:

کارایی بیمارستان ، پابن لاسو ، ضریب اشغال تخت ، گردش تخت