سیدطاهر سیدی نظرلو - کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دا
سیده زکیه طبسی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه
رسول غلامعلیزاده - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند

یکی از راه های مطرح برای گذار برنامه ریزی درسی ایران به سمت عدم تمرکز، تاکید بر برنامه ریزی درسی مدرسه محور است. اما در مسیر استقرار برنامه ریزی درسی مدرسه محور چالش ها و موانع اساسی پیش می آید که از آن جمله می توان به احتمال فراموش شدن فرهنگ ملی و کشوری به بهانه توجه به خرده فرهنگ ها و عدم کفایت معلمان در مهیا کردن مواد آموزشی و مواردی نظیر این اشاره کرد. با توجه به این چالش ها و موانع موجود بر سر راه برنامه ریزی درسی مدرسه محور و تجارب اندک برنامه ریزی درسی مدرسه محور در کشورمان، در مقاله حاضر ابتدا به تبیین ضرورت تمرکززدایی از نظام آموزشی ایران پرداخته شده و سپس مدرسه محوری به عنوان یک راهکار تمرکززدایی و برنامه ریزی درسی مدرسه محور به عنوان بعدی از ابعاد مدرسه محوری مورد بحث قرار گرفته است و در نهایت با اشاره به تجربه چند کشور در استقرار برنامه ریزی درسی مدرسه محور و مرور مشکلات و چالش های آنها در این مسیر، یک مدل پیشنهادی برای برنامه ریزی درسی در ایران ارائه شده است. در این مدل پیشنهادی از هر دو روش متمرکز و غیرمتمرکز برنامه ریزی درسی استفاده می شود به عبارت دیگر تعیین هدف ها، خط مشی ها و تهیه دستورالعمل ها و راهنمایی هایی که کلیات برنامه را تعیین می کنند به صورت متمرکز، و تهیه ابزار ها و تعیین روش های اجرایی به صورت غیرمتمرکز انجام می گیرد.

تمرکززدایی، مدرسه محوری، برنامه ریزی درسی مدرسه محور