مدیریت تلفیقی آبهای سطحی و زیرزمینی به منظور احیای آبخوان ها (منطقه مورد مطالعه: دشت مرند)

با توجه به اینکه اکثر نیازهای آبی در کشور ایران از طریق آبخوان ها صورت می گیرد لذا در این میان اطلاع از وضعیت آبخوان ها می تواند در مدیریت مناسب منابع آب منطقه کمک کند. در این تحقیق با بکارگیری مدل شبیه سازی WEAP و MODFLOW، مصارف دشت مرند مورد ارزیابی قرارگرفت. واسنجی دو مدل براساس یک دوره ?? ساله از سال ????-???? و اعتبارسنجی آن برای یک دوره ? ساله از سال ????-???? انجام گرفت. سپس سناریوهای مختلف مدیریتی از جمله تامین آب شرب مرند با اعمال محدودیت در بهره برداری از چاه های شرب، افزایش راندمان آبیاری در بخش کشاورزی، اجرای سیستم فاضلاب، و ترکیب سناریوهای فوق، جهت کاهش تقاضای آب و بهبود وضعیت آبخوان در نظر گرفته شد. براساس این سناریوها پیش بینی ها برای یک دوره ?? ساله انجام و اثرات آن بر روی منابع آب دشت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بکارگیری همزمان و ترکیبی راهبردهای مختلف مدیریت مصرف آب، بهتر از حالت استفاده منفرد از هر کدام از آنها، باعث بهبود و احیای آبخوان می شود و برداشت آب از منابع مختلف را کاهش می دهد. شاخص اعتماد پذیری تامین آب در سناریوی مرکب، برای بخش های مختلف شرب شهری، روستایی، کشاورزی و صنعت به ترتیب ???، ???، ۶۴/۷، ۷۴/۶ درصد برآورد گردید. همچنین با اعمال این سناریو میزان تراز آب زیرمینی در دشت مرند ?? متر کاهش افت خواهیم داشت و وضعیت آبخوان نیز با تغذیه سالانه ۰/۲۹ میلیون مترمکعب بهبود و می تواند از تعادل نسبی بین برداشت و تغذیه آبخوان برخوردار باشد.

کلیدواژه ها:

آب های سطحی ، آب های زیرزمینی ، آبخوان ، مدیریت تلفیقی ، MODFLOW ، WEAP