نمود نوشتاری در کتاب های فارسی و ارتباط آن با مهارت روخوانی دانش آموزان دوره ی اول ابتدایی

هدف از انجام پژوهش حاضر شناسایی رابطه­، رسم الخط متون کتاب درسی فارسی با مهارت روخوانی دانش آموزان دوره­ی اول ابتدایی بود. جامعه­ی مورد مطالعه دانش آموزان دوره­ی اول ابتدایی دبستان های مناطق نوزده گانه­ی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ بودند. در این پژوهش چهار مدرسه (دو مدرسه دخترانه و دو مدرسه پسرانه) از منطقه­ی ۹ تهران به­طور تصادفی انتخاب شد. در هر مدرسه از  سه کلاس اول، دوم و سوم آزمون روخوانی به عمل آمد. در­مجموع ۱۲ کلاس از چهار مدرسه در این پژوهش شرکت کردند که مجموع دانش آموزان ۳۹۹ نفر شد. ابزار پژوهش آزمون استاندارد خواندن (Koromi Nouri, ۲۰۰۹) بود. هنگام سنجش خواندن، آزمون­گر متن خواندنی را به آزمودنی می داد و با کرنومتر زمان اندازه گیری می شد و تعداد خطای خواندن محاسبه و ثبت می شد. نوع خطا با توجه به آزمون تشخیصیShirazi et al., ۲۰۰۵) ) تعیین گردید. تحلیل داده ها حاکی از آن است که تفاوت مهارت روخوانی دانش آموزان دوره­ی اول ابتدایی در خط نسخ و تحریری معنی دار است (sig<۰,۰۵) و در خط نسخ بهتر از خط تحریری است. همچنین نتایج نشان می­دهد مهارت روخوانی دانش آموزان در خط نسخ از پایه­ی اول تا سوم وضعیت پایداری دارد؛ بنابراین خط نسخ خط بی نشان و مناسب آموزش است. مقایسه­ی نتایج حاصله نیز، نشان داد سرعت و دقت دانش آموزان در خواندن خط نسخ همواره بهتر بوده است؛ لذا نتیجه می گیریم خط مناسب خواندن در کتاب درسی دوره­ی اول ابتدایی، خط نسخ است.

کلیدواژه ها:

خط نسخ ، خط تحریری ، روخوانی ، اول ابتدایی ، دوم ابتدایی ، سوم ابتدایی ، دوره ی اول ابتدایی