بررسی انتقادی روش تاویل گرایانه کمال الدین عبدالرزاق کاشانی در «التاویلات»
محل انتشار: مجله علمی «کاشان شناسی »، دوره: 4، شماره: 1
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 160
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHK-4-1_001
تاریخ نمایه سازی: 15 آذر 1400
چکیده مقاله:
تاویل القرآن یا التاویلات، یکی از مهم ترین تالیفات کمال الدین عبدالرزاق کاشانی (متوفی ۷۲۵/ ۷۳۰ ه.ق) است که به اشتباه به محیی الدین عربی نسبت داده شده است. مولف این اثر در تاویل آیات، گرفتار نوعی تعسف گردیده به گونه ای که حتی اشیای محسوس و حتی اشخاصی که وجود خارجی و عینی داشته اند، خاصه انبیا و اولیا را تاویل نموده است. وی حروف مقطعه را اشاره و کنایاتی به حقایق و مراتب دانسته و معجزات پیامبران را نیز مورد تاویل قرار داده است. نویسنده در این مقاله، ضمن اثبات انتساب این اثر به کمال الدین عبدالرزاق کاشانی، به تحلیل و بررسی انتقادی آن پرداخته و با بیان چگونگی سبک و شیوه مولف در تاویل آیات قرآن، به میزان تاثیر آن بر سایر مفسران و اندیشمندان اسلامی و جایگاه این کتاب اشاره کرده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان