چالش های رسیدگی دو مرحله ای در شعب دیوان عدالت اداری: طرحی برای ساماندهی مطلوب مراحل رسیدگی

دو یا چند مرحله ای بودن رسیدگی ها از جمله موضوعاتی است که در کیفیت دادرسی و نتایج آن تاثیرگذار است. در دیوان عدالت اداری از یک سو ضرورت هایی چون جلوگیری از اطاله دادرسی،تسهیل ایجاد وحدت رویه قضایی و جایگاه عالی این نهاد گرایش به دادرسی یک مرحله ای را توجیه می کند و از سوی دیگر، الزاماتی چون امکان جبران اشتباه در آراء قضایی، احترام به اصول دادرسیمنصفانه و فراهم ساختن امکان دسترسی افراد به دادگاه ها موجب گرایش به دادرسی دو مرحله ای می شود. در چنین وضعیتی جستجوی الگوی مناسب مراحل رسیدگی و بیان ویژگی های آن اهمیتفراوانی دارد. پژوهش حاضر تلاش کرده است با تحلیل ضرورت های حاکم بر دادرسی اداری، سازوکاری برای ساماندهی مطلوب مراحل رسیدگی در شعب دیوان عدالت اداری ارائه نماید. مطابقتوصیه های پژوهش میتوان با اعمال تغییرات حداقلی در وضعیت موجود، مزایای رسیدگی یک مرحلهای و دو مرحله ای را حفظ و از معایب آنها جلوگیری کرد. تغییرات پیشنهادی که تا حدودیالهام گرفته شده از سازوکار هیات های تخصصی و هیات عمومی دیوان عدالت اداری است، ناظر به حفظ شعب بدوی و تجدیدنظر همراه با اصلاح کارویژه های آنهاست. از نظر نویسندگان ساماندهی جدید می تواند با کاهش اطاله دادرسی و افزایش دقت در رسیدگی ها نظام دادرسی اداری شایسته (دادرسی بهینه و عادلانه) را محقق کند.

کلیدواژه ها:

حق بر تجدیدنظرخواهی ، دادرسی اداری ، دادرسی بهینه و منصفانه ، دو مرحله ای بودن رسیدگی ها ، رویه قضایی