امیر صفاری - دانشیاردانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی،تهران،ایران
معصومه هاشمی - دانشجوی دکتری دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی،تهران،ایران

ارزیابی زمین به منظور شناخت و پهنه بندی عرصه های حساس به حرکات دامنه ای به ویژه زمین لغزش از پژوهش های مربوط به جغرافیدانان طبیعی بویژه ژئومورفولوژیست ها است .شناسایی و تعیین مناطق حساس و مستعد لغزش می تواند ضمن جلوگیری از بروز خسارت ها ، زمینه را برای اجرای طرح های پایدار سازی دامنه ها فراهم آورد . در پژوهش حاضر پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از دو روش مدل انتروپی و روش منطق فازی انجام شده است براساس مطالعات ، نه پارامتر لیتولوژی ، فاصله از آبراهه ، فاصله از گسل ، فاصله از جاده ، شیب ، جهت شیب ،ارتفاع، کاربری اراضی و  بارش به عنوان مهم ترین پارامتر های احتمالی موثر در وقوع زمین لغزش های منطقه ، تشخیص داده شدند، با انطباق لایه های اطلاعاتی این عوامل بر نقشه زمین لغزش های منطقه بررسی شده در محیط GIS  ، اثر هر یک ار عوامل در رخداد زمین لغزش ها ارزیابی شد و در نهایت نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از ۹ پارامتر تهیه شد . ارزیابی صورت گرفته با استفاده از شاخص احتمال تجربی نشان می دهد که مدل فازی با مقدار شاخص احتمال تجربی ۹۰% روش کارامد تری نسبت به مدل انتروپی با مقدار شاخص ۵۰% در برآورد خطر زمین لغزش در شهرستان کرمانشاه است.

زمین لغزش, پهنه بندی, مدل انتروپی, فازی, کرمانشاه