مقاله علمی – پژوهشی: تاثیر سطوح مختلف آستازانتین جیره غذایی بر شاخص های بیوشیمیایی همولنف، محتوای کاروتنوئید کل و فلور میکروبی روده میگوی آب شیرین رودخانه ای شرق (Macrobrachium nipponense)
محل انتشار: مجله علمی شیلات ایران، دوره: 30، شماره: 4
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 179
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ISFJ-30-4_012
تاریخ نمایه سازی: 13 آذر 1400
چکیده مقاله:
برای انجام تحقیق، ۲۲۵ قطعه میگوی آب شیرین رودخانه ای شرق (Macrobrachium nipponense) با میانگین وزنی ۰۵/۴۰±۰/۱ گرم به مدت ۸ هفته با پنج جیره غذایی فرموله شده، حاوی سطوح مختلف رنگدانه آستازانتین صفر (شاهد)، ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی گرم در کیلوگرم، در آکواریوم شیشه ای نگهداری گردیدند و مورد غذادهی قرار گرفتند. در پایان دوره پرورشی، پس از جمع آوری همولنف و همچنین نمونه برداری از بافت های روده، عضله و بخش پوسته، شاخص های بیوشیمیایی همولنف، محتوای کاروتنوئید کل و فلور میکروبی روده در میگوها مورد مطالعه قرار گرفتند. شاخص های بیوشیمیایی همولنف همچون اوره، ازت اوره، گلوکز، کراتینین و تری گلیسیرید با افزایش سطوح آستازانتین، کاهش یافتند درحالی که HDL و LDL به طور معنی داری افزایش پیدا نمودند (۰۵/۰>p). بااین وجود، اوریک اسید، کلسیم، فسفر و کلسترول تحت تاثیر تیمارهای حاوی آستازانتین قرار نگرفتند (۰۵/۰
آستازانتین افزایش یافت (۰۵/۰>p). محتوای کاروتنوئید کل میگوها با افزایش سطوح آستازانتین جیره غذایی، افزایش یافت (۰۵/۰>p). به طور کلی، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزایش سطوح آستازانتین در جیره غذایی موجب بهبود شاخص های بیوشیمیایی همولنف، محتوای کاروتنوئید کل و فلور میکروبی روده میگوی رودخانه ای شرق گردید و افزودن میزان ۱۵۰ میلیگرم در کیلوگرم از این رنگدانه به جیره غذایی با هدف بهبود شاخص های مذکور در این میگو پیشنهاد می گردد.
کلیدواژه ها:
Astaxanthin ، Carotenoids ، Dietary supplement ، Metabolism ، Oriental river prawn ، آستازانتین ، کاروتنوئیدها ، مکمل غذایی ، متابولیسم ، میگوی رودخانه ای شرق
نویسندگان
محمد اتفاق دوست
University of Guilan
حمید علاف نویریان
University of Guilan
میر مسعود سجادی
University of Guilan
بهرام فلاحتکار
University of Guilan
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :