تاثیر توام مصرف گوگرد، ماده آلی و باکتری تیوباسیلوس بر فراهمی برخی عناصر غذایی در سایه انداز درختان گردو

وجود کربنات کلسیم فراوان و واکنش خاک قلیایی در اغلب خاک های کشور، فراهمی زیستی برخی از عناصر برای گیاهان را کاهش داده است. استفاده از اصلاح کننده هایی مانند گوگرد و ماده آلی می تواند باعث بهبود وضعیت عناصر غذایی در خاک شود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی با ۱۸ تیمار و ۳ تکرار بر روی خاک سایه انداز درختان گردو اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل باکتری تیوباسیلوس در دو سطح (بدون تلقیح و با تلقیح)، گوگرد در سه سطح (صفر، ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ کیلوگرم در هکتار) و ماده آلی در سه سطح (صفر، ۵ و ۱۰ تن در هکتار) بودند. نتایج نشان داد تیمار گوگرد بر روی pH خاک در سطح یک درصد و بر روی فسفر و آهن قابل جذب در سطح ۵ درصد معنی دار شد. بیشترین مقدار فسفر (۰۶/۹ میلی گرم بر کیلوگرم) و آهن قابل جذب (۳۴/۶ میلی گرم بر کیلوگرم) در تیمار ۲۰۰۰ کیلوگرم گوگرد در هکتار مشاهده شد. تیمار ماده آلی بر روی pH و روی قابل جذب خاک در سطح ۵ و بر روی فسفر و آهن قابل جذب در سطح احتمال ۱ درصد معنی دار بود. با افزایش سطح ماده آلی، pH کاهش یافت. بیشترین مقدار فسفر، آهن و روی قابل جذب در تیمار ۱۰ تن در هکتار ماده آلی مشاهده شد. تلقیح با باکتری تیوباسیلوس باعث کاهش pH خاک و افزایش فسفر قابل جذب خاک شد. بر اساس نتایج، مصرف توام گوگرد، تیوباسیلوس و ماده آلی می تواند باعث افزایش قابلیت جذب عناصر فسفر، آهن و روی در سایه انداز درختان گردو شود.

کلیدواژه ها:

تیوباسیلوس ، عناصر غذایی ، گردو ، گوگرد