اثر محلول پاشی اوره و ارتفاع برداشت بوته بر مقدار اسانس و عملکرد رویشی و سه گونه مرزه ایرانی
محل انتشار: دوازدهمین کنگره علوم باغبانی ایران
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 102
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BAGHBANI12_378
تاریخ نمایه سازی: 10 آذر 1400
چکیده مقاله:
در این تحقیق اثر محلول پاشی اوره و ارتفاع برداشت بوته بر عملکرد رویشی و اسانس سه گونه مرزه بختیاری ( Satureja (bachtiarica، جنگلی (Satureja mutica) و سنبلهای (Satureja spicigera) مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در سال زراعی ۹۷-۹۸ به صورت کرتهای سه بار خرد شده و طرح در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل فاکتور اصلی سه گونه مرزه و فاکتور فرعی ارتفاع برداشت در دو سطح %۵۰ و %۷۵ اندام هوایی و فاکتور فرعی فرعی شامل محلول پاشی در سه سطح صفر، ۰/۶ و ۱/۲ درصد اوره بود. صفات اندازه گیری شامل عملکرد تر، عملکرد خشک، عملکرد برگ و عملکرد ساقه بود. نتایج نشان داد که اثر گونه برتمام صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال %۱ معنیدار شد. بیشترین مقادیر عددی در اغلب صفات اندازه گیری شده متعلق به گونه جنگلی و کمترین آنها مربوط به گونه بختیاری بود. اثر ارتفاع برداشت تنها بر عملکرد خشک و عملکرد ساقه در سطح %۱ معنیدار شد و بر سایر صفات اثر معنیداری نداشت. با این وجود در گونه بختیاری و جنگلی برداشت %۵۰ اندام هوایی و در گونه سنبله ای برداشت %۷۵ اندام هوایی باعث تولید بیشترین مقادیر عملکرد شد. محلول پاشی اوره تنها بر عملکرد خشک و عملکرد ساقه در سطح احتمال %۵ معنیدار شد ولی بر سایر صفات اثر معنیداری نداشت. همچنین اثر متقابل سه تیمار، بهترین تیمار اعمال شده برای گونه بختیاری محلول پاشی ۰/۶ درصد اوره و برداشت %۷۵ اندام هوایی، برای گونه جنگلی محلول پاشی ۱/۲ درصد اوره و برداشت %۵۰ اندام هوایی و در گونه سنبله ای محلول پاشی ۰/۶ درصد اوره و برداشت %۵۰ اندام هوایی بوده است. عملکرد اسانس گونه جنگلی ۱۵۶) کیلوگرم در هکتار ) بیشتر از دیگر گونه بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه کشاورزیان
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
مهدی قاسمی نافچی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران(
بابک بحرینی نژاد
بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران