سکینه خضری - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر
رحیم نیکخواه - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر
لیلا کرمی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر
علی دیندارلو - استادیار گروه اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر قارچ های ریشه ای ( Glomus mosseae و (Glomus intraradices بر برخی صفات فیزیو-بیوشیمیایی گیاه گوجه فرنگی تحت تنش شوری به اجرا در آمده است. آزمایش به صورت فاکتوریل با دو عامل میکوریزا و شوری در قالب طرح پایه کامل تصادفی اجرا شد. تیمارهای قارچ ریشه ای شامل دو گونه همزیست G.i و G.m و شاهد بودند. تیمار شوری در چهار سطح شوری ۲، ۳/۵ و ۵/۵ دسی زیمنس بر متر و بدون شوری (شاهد) اجرا شد. صفات مورد اندازه گیری شده شامل نشت الکترولیت ها، مواد جامد محلول، ویتامین ث و پرولین بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری در بستر کشت، صفات اندازه گیری شده به استثنای پرولین کاهش یافت. نتایج آزمایش نشان داد که همزیستی قارچهای به کار برده شده باعث افزایش معنیدار تمام صفات اندازه گیری شده گردید، بهترین نتیجه در اثر برهمکنش قارچ ریشه ای گونه G.mosseae و شوری شاهد بدست آمد و نسبت به بقیه ی تیمارها اختلاف معنیداری نشان دادند. تیمار قارچ ریشه ای اثرات منفی شوری را به طور قابل توجهی کاهش دادند و موجب افزایش رشد و عملکرد گوجه فرنگی شدند.

تنش شوری، پرولین، گوجه فرنگی، قارچ میکوریز، ویتامین ث.