اثرتنش شوری بر تغییرات مورفولوژیک و فیزیولوژیک در نهال های برخی از ژنوتیپ های انتخابی انار

در شرایط تنش شوری، درخت انار نمی تواند محصول اقتصادی مناسب تولید نماید. بنابراین شناسایی، انتخاب و استفاده از ارقام انار متحمل در برابر تنش شوری از موارد بسیار مهم و ضروری در برنامه های به نژادی انار می باشد. بنابراین به منظور ارزیابی و مقایسه مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی تحمل به شوری تعدادی از ژنوتیپ های انار شمال ایران و شناسایی و معرفی متحمل ترین ژنوتیپ ها به تنش شوری، آزمایشی گلدانی در سال ۱۳۹۹ با دو فاکتور ژنوتیپ انار در ۱۵ سطح شامل چهار ژنوتیپ وحشی داخلی (جمع آوری شده از محل ژرم پلاسم انار در دو استان شمالی گلستان: اینچه برون، علی آباد، کردکوی و مازندران: میانکاله)، هشت ژنوتیپ بومی و محلی ( قند و ترش گلوگاه، شیرین، ملس و گل انار بهشهر، فرشته قرمز ساری، شیرین و ترش شیوند خوزستان) دو رقم تجاری صادراتی داخلی (یوسف خانی و ملس ممتاز ساوه) و یک رقم خارجی (Wonderful) و فاکتور شوری آب آبیاری در سه سطح شاهد، ۲/۵ و ۶/۴ گرم در لیتر نمک کلرید سدیم (که به ترتیب۱/۴ EC، ۴ و ۸ دسی زیمنس بر متر) با در نظر گرفتن EC خاک ۱ (دسی زیمنس بر متر) در شرایط رشدی مناسب، به گیاهان یک ساله در ۴ تکرار مجموعا با ۱۸۰ گلدان، انجام شد. نتایج نشان داد با اعمال تنش شوری و افزایش غلظت آن شاخصهای رشدی مانند رشد طولی نهال، قطر ساقه، تعداد کل برگ، تعداد برگهای سبز، وزن تر و خشک برگها کاهش و ریزش و نکروز برگها افزایش یافت. در مجموع ژنوتیپ واندرفول و فرشته قرمز به عنوان متحمل ترین ژنوتیپ انتخاب شد. این ژنوتیپ ها توانستند بخوبی شوری تا ۶/۴ گرم در لیتر کلرید سدیم ۸) دسی زیمنس بر متر) را تحمل کنند و در مقابل شیرین بهشهر به عنوان حساس ترین ژنوتیپ به تنش شوری تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

تحمل ، شاخصهای رشد ، ریزش برگ ، نکروزگی ، کلریدسدیم