ارزیابی جمعیتهای بومی خربزه کشور در شرایط کشت گلخانه ای در منطقه سیستان

ده جمعیت خربزه شامل -۱) جاجو -۲ درگزی خراسان -۳ سبز سوسکی -۴ جاجادرایسا -۵ زرد زواره -۶ ردیف -۷ ۴۸۲ محلی گیلان -۸ زرد ایوانکی -۹ سفیدک -۱۰ تیل مگسی سبز) در یک آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک کشت و مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آنالیز واریانس مرکب نشان داد که بین ارقام مورد استفاده در گلخانه از نظر کلیه صفات مورد بررسی اختلاف معنیدار وجود دارد و اثر متقابل رقم و سال در کلیه صفات غیر معنیدار بدست آمد که شاید شرایط محیطی یکسان در طول دو سال می تواند عامل مهمی باشد. مقایسات میانگین به روش دانکن نشان داد که در بین جمعیت های مورد استفاده جمعیت های زرد ایوانکی و درگزی خراسان به ترتیب با ۲۹ و ۲۰ تن در هکتار بالاترین عملکرد را به خود اختصاص دادند ضمنا بیشترین میزان مواد جامد محلول به درگزی خراسان با میزان ۱۰/۳ بدست آمد.

کلیدواژه ها:

جمعیت ، خربزه ، عملکرد ، گلخانه