ارتباط بین فرهنگ سبک زندگی و پیشگیری از ارتکاب جرم: تکیه بر نظریه های جرم شناسانی لاری کوهن، مارکوس فلسن

پیشگیری از جرم همواره یکی از مباحث عمده و مهم در زمینه حقوق کیفری بوده و در نظام حقوقکشورمان نیز شاهد این توجه ویژه بودهایم . حقوق کیفری اعمالی را که عموما برای جامعه مضر محسوبمی شود تعریف و کیفرهای مباشران آن اعمال را نیز مشخص می نماید. پس از احراز عملی ارتکاب یکبزه، ضروری است که مباشر آن کشف شود، ادله جمع آوری گردد و در پایان طی فرآیندی که عموماقضائی است مجرم به کیفر خود برسد. به طوری که طبق بند ۵ اصل ۱۵۶ قانون اساسی یکی از وظایفاصلی قوه قضائیه «اقدام مناسب برای پیشگیری از وقوع جرم» تعریف شده است. در این میان سبک زندگی به عنوان یکی از عوامل موثر در مقابله و پیشگیری از جرائم، با دارا بودن این عناصر پیشگیری،اهمیت خاصی در جرم شناسی پیشگیرانه و ایجاد نظم در جامعه پی دا کرده است. پرورش فضایل اخلاقیو جلوگیری از رزایل روحی و کنترل هوی و هوس ها، ایجاد آرامش و اطمینان از جمله آثار ارزشمندیاست که در پرتو باور به این امور بوجود میآید. با توجه به اینکه اسلام و سبکی که ارائه میکند تماممساعی خود را در جهت پیشگیری از جرائم به کار بسته است. نتایج نشان داد، بر اساس نظریه های جرمشناسانی لاری کوهن، مارکوس فلسن با مطالعه سبک زندگی افراد احتمال بزه دیدگی آنها نسبتا قابلپیش بینی بوده در نتیجه افراد جامعه با فرض وجود خطر بایستی سبک زندگی خود را به گونه ای تغییربدهند که احتمال درگیری آنها با بزهکاری کاهش یابد. به عبارتی جلوگیری از جرم تحت این مدل برپایه کاهش فرصت و کاهش جذابیت اهداف بنیان می شود.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، سبک زندگی ، جرم ، جامعه شناسی