بررسی تاثیر واقعیت مجازی از طریق آموزش بر روی کودکان دارای اختلال اوتیسم

در دهه های اخیر به فناوری واقعیت مجازی به عنوان شاخص های مهم در آموزش و درمان توجه زیادی شده است و این مسئله به پیشرفت قابل توجهی در توسعه پایه های درمانی و آموزشی منجر شده است. واقعیت مجازی تنها برای فعالیت بدنی و سرگرم شدن نیست. درمانگران، مشاوران، معلمان و والدین می توانند از این روش برای آموزش تعامل و ارتباط بهتر با خانواده، دوستان و جهان اطراف به کودکان مبتلا به اوتیسم استفاده کنند. هدف این مقاله بررسی تاثیر واقعیت مجازی از طریق آموزش بر روی کودکان دارای اختلال اوتیسم بوده است. برای تحلیل تاثیر آموزش ذهنی مبتنی بر واقعیت مجازی روی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مدل آموزش مداخله زود هنگام و بازخورد هوشمند جزئی ایجاد شد. نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر واقعیت مجازی توانست لیست بررسی رفتار اوتیسم، مقیاس درجه بندی اوتیسم دوران کودکی و مقیاس رفتار اوتیسم را بهبود ببخشد.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، آموزش ، اختلال اوتیسم ، مداخلات.