ارزیابی کیفی آب رودخانه سیروان با استفاده از جوامع بزرگ بی مهرگان کفزی به عنوان شاخص های زیستی

در پژوهش حاضر کیفیت آب رودخانه سیروان که تحت تاثیر پساب مزارع پرورش ماهی پالنگان بود با استفاده از جوامع درشتبی مهرگان کفزی از دی ماه ۱۳۹۴ تا خرداد ماه ۱۳۹۵ و در ۴ ایستگاه شامل ایستگاه ۱ (بالادست)، ایستگاه ۲ (شاخه فرعی)،ایستگاه ۳ (در ۱۰۰ متری خروجی پساب) و ایستگاه ۴ (در یک کیلومتری از مزارع پرورش ماهی) بررسی شد. برای نمونه-برداری موجودات بنتوز از سوربر استفاده شد. در بررسی کفزیان رودخانه ۴۱۴۸ نمونه جاندار کفزی جدا سازی و شناسایی شده کهبه ۲۵ خانواده، ۱۵ راسته و ۲۲ جنس تعلق داشتند که در میان آن ها لارو حشرات آبزی بیشترین تنوع را داشته اند. کمترینتعداد بنتوز در ایستگاه ۱ و در اسفند ماه متعلق به راسته Odanata با ۱ عدد در متر مربع و بیشترین تعداد متعلق به راسته Ephemeroptera در ایستگاه ۱ و در خردادماه با ۳۷۵ عدد در متر مربع بود. شاخص های زیستی هیلسینهوف، تنوع شانون و درصد OC (الیگوکت+ شیرونومیده) به لحاظ ایستگاهی تفاوت معنی داری نشان دادند (p<۰/۰۵). درصد EPT بطور معنی داری تحت تاثیر اثرات متقابل فصل و ایستگاه بود (p<۰/۰۵). اما فراوانی، میزان EPT و شاخص EPT/Chironomidae به لحاظ فصلی و ایستگاهی تفاوت معنی داری را نشان ندادند (p>۰/۰۵). بر اساس نتایج بدست آمده از ایستگاه های بالادست به پایین دست پراکنش و فراوانی موجودات مقاوم به آلودگی کاهش و در مقابل موجودات حساس به آلودگی افزایش می یابند که بیانگر کیفیت مطلوب ایستگاه های پایین دست نسبت به ایستگاه های بالا دست می باشد و همچنین پاب مزارع پرورش ماهی بر روی رودخانه سیروان در منطقهمورد مطالعه اثرات مطلوبی نداشته و رودخانه مورد نظر از وضعیت خودپالایی مطلوبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

بررسی کیفی ، بزرگ بی مهرگان کفزی ، رودخانه سیروان ، شاخص های زیستی