هاله حسینی اکبرنژاد - استادیار گروه حقوق دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین
حوریه حسینی اکبرنژاد - استادیار دانشکده حقوق دانشگاه تربیت مدرس

گرسنگی عمدی، نقض حقوق بشر و جنایت بین ­المللی است که مرتکبین آن طی سال­های متمادی از بی ­کیفر بوده ­اند اما اخیرا جامعه بین­المللی اقداماتی برای پیشگیری و مقابله با آن تمهید کرده و ازجمله در اساسنامه رم احصا شده است گرچه مفاد اساسنامه به علت عدم شفافیت در مورد عناصر جرم و به ویژه عنصر معنوی و نیز محدودشدن ارتکاب آن به شرایط خاص، مورد انتقاد بوده و توسعه مفهومی آن ضروری است. مقاله حاضر این مسئله را بررسی و تحلیل می­کند که چگونه به­صورت تدریجی و ضمن ارتکاب نقض یک حق بشری مانند حق بر غذا از سوی دولت­ها (با انگیزه­های سیاسی، نظامی و اقتصادی) علیه افراد انسانی، جنایت بین ­المللی یعنی تحمیل گرسنگی به وقوع می پیوندد و اینکه ظرفیت­ حقوق بین ­الملل ازجمله در نظام حقوق بین ­الملل کیفری و نظام حقوق بین ­الملل بشر برای پیشگیری از وقوع این جنایت و راهکارهای مقابله با بی­ کیفری مرتکبین آن چیست. پاسخ به این مسئله در تضمین موثر موازین حقوق بشری بسیار مهم و حیاتی است و به مرور می­تواند موجب تسریع و تسهیل تعقیب کیفری بین­ المللی نقض­های شدید و فاحش حقوق بشری شود.

گرسنگی, حق بر غذا, جنایت بین المللی, اساسنامه رم, جنایت جنگی, حقوق بشر, ژنوسید, جنایت علیه بشریت